Ζωή εκτός τόπου

30 / ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΣΑΪΝΤ τόσο γρήγορα εξασθενούσε η επιβεβαίωση κάτω από ενδελε- χή υπαρξιακή εξέταση Η δεύτερη από τις εναλλακτικές μου ήταν ακόμα λιγότερο επιτυχής από την πρώτη Ήταν το να ξανοιχτώ στη βαθιά απο- διοργανωμένη κατάσταση της πραγματικής μου ιστορίας και των καταβολών μου σταχυολογώντας τα κομματάκια τους και προσπαθώντας κατόπιν να τα συναρμολογήσω με σειρά Δεν είχα όμως ποτέ αρκετές πληροφορίες· ποτέ δεν ήταν σωστός ο αριθμός των λειτουργικών συνδετικών κρίκων ανάμεσα στα κομμάτια που γνώριζα ή που ήμουν ικανός να ανασύρω· η συ- νολική εικόνα δεν ήταν ποτέ εντελώς σωστή Η δυσκολία έμοιαζε ν’ αρχίζει από τους γονείς μου, το παρελθόν τους και τα ονόματά τους Ο πατέρας μου λεγόταν Γουαντία, αργότερα όμως τον φώναζαν Γουίλιαμ (μια πρώιμη ανακολουθία που για καιρό υπέθετα ότι ήταν απλώς αγγλοποίηση του αραβικού του ονόματος, αλλά που σύντομα μου φάνηκε ύποπτη ως περίπτω- ση πλαστής ταυτότητας, με το όνομα Γουαντία να εγκαταλεί- πεται από όλους εκτός από τη γυναίκα και την αδελφή του για λόγους όχι και πολύ αξιέπαινους) Είχε γεννηθεί στην Ιερουσα- λήμ το 1895 –η μητέρα μου έλεγε πως μάλλον ήταν το 1893– και δεν μου είχε ποτέ πει παραπάνω από πέντε δέκα πράγματα για το παρελθόν του, μια σειρά από αμετάβλητες, έτοιμες φρά- σεις που μετά βίας μετέδιδαν την παραμικρή πληροφορία Ήταν τουλάχιστον σαράντα όταν γεννήθηκα Μισούσε την Ιερουσαλήμ και, παρότι γεννήθηκα και περά- σαμε μεγάλα διαστήματα εκεί, το μόνο πράγμα που είπε ποτέ γι’ αυτήν ήταν ότι του θύμιζε θάνατο Σε κάποια φάση της ζωής του ο πατέρας του υπήρξε δραγουμάνος, που, επειδή γνώριζε γερμανικά, είχε, απ’ όσο έλεγαν, δείξει την Παλαιστίνη στον αυτοκράτορα Γουλιέλμο Και ο παππούς μου –που δεν αναφε- ρόταν ποτέ με το όνομά του παρά μόνον όταν η μητέρα μου, που δεν τον γνώρισε ποτέ, τον αποκαλούσε Αμπού-Άσααντ–