Η συνισταμένη των ανοησιών της υφηλίου

η συνισταμενη των ανοησιων τησ υφηλιου 11 Τώρα θα μου πείτε, είναι λίγα τα χρόνια, μπορεί σε εκατό χρόνια, γιατί άμα σκεφτούμε τον Μεσαίωνα, πότε ήρθε μετά η Αναγέννηση, πέρασαν αιώνες. Κι εμείς μετά από έναν αιώνα μπορεί να έχουμε βρει το βάδισμά μας. Θ.Ν. : Τώρα πάντως δεν φαίνεται κανείς να βαδίζει σωστά. Α.Ζ. : Τώρα κανείς βαδίζει όπως νομίζει ότι είναι γενικά σωστά: Δηλαδή στο να αγαπάει τους ανθρώ­ πους, να αγαπάει τον διπλανό του, να βοηθάει όσο μπορεί. Θ.Ν. : Να επιστρέψουμε σε σας. Καταρχάς, όταν ξε­ κινήσατε, το πρώτο σας βιβλίο ήταν το… Α.Ζ. : Το Καπλάνι της βιτρίνας . Εγώ δεν ήμουν τότε στην Ελλάδα, το έστειλα στον Μίμη Δεσποτίδη, ο οποίος δεν μου είχε απαντήσει. Θ.Ν. : Το στείλατε όλο μαζί ή κομμάτι;