Η συνισταμένη των ανοησιών της υφηλίου

8 aλκη ζεη τηκαν ατόφια. Η συνέντευξη αυτή υπάρχει, γιατί υπάρχει το φύλλο της εφημερίδας. Η Άλκη Ζέη με τον Γιώργο Σεβαστίκογλου και τα παιδιά τους ξαναφύγανε αυτοεξόριστοι, αυτή τη φορά για τη Γαλλία. Αλλά να ξεκινήσουμε από κάτι ουσιαστικότερο. Κυρία Ζέη, το 1962 ως μαθητής διάβασα στην Επιθεώρηση Τέχνης ένα κείμενό σας. Αν δεν κά­ νω λάθος ήταν το πρώτο κείμενο που είχε δημο­ σιευτεί. ΑΛΚΗ ΖΕΗ : Ναι, είχα δημοσιεύσει πέντε διηγήματα. Θ.Ν. : Με την προτροπή του Μίμη Δεσποτίδη. Α.Ζ. : Ναι, τα έστελνα από τη Μόσχα. Έστειλα το πρώτο και μου γράφει ο Δεσποτίδης: «Στείλε κι άλλα». Πήρα κι εγώ αέρα και έστειλα μετά και το δεύτερο, το τρίτο, το πέμπτο, ώσπου έκλεισε η Επι­ θεώρηση Τέχνης . Θ.Ν. : Έκλεισε τον Απρίλιο του ’ 67 . Όπως έγινε και με τις Εποχές που το τελευταίο τους τεύχος κυκλο