Υπό το κράτος του τρόμου

TO ΧΌΜΠΙ 11 πρόλαβε να μου πει σαν εισαγωγή–,οι πολιτικές εξελίξεις, οι εκλογές,οι πόλεμοι,η τρομοκρατία,αλλά και το βραδινό δελτίο ειδήσεων (ενός ή και περισσότερων καναλιών) που παρακολουθούσε σε καθημερινή βάση,σχεδόν ανελλιπώς. Τράβηξε τυχαία μια κασέτα απ’ το κοντινότερο ράφι. Στην ετικέτα της έγραφε: 24-26.10.94: Εφιαλτικ ή κατάσταση στη Μεταμόρφωση Καρδίτσας από υπερχείλιση φράγματος . Την έσπρωξε στη σχισμή του βίντεο. « Τα πάντα θάφτηκαν κάτω από τα νερά και τις λάσπες.Μοναδικά σημάδια ζωής κάποια ζώα που κατάφεραν να επιζήσουν σκαρφαλώνοντας στις σκεπές …» Ο δημοσιογράφος του ρεπορτάζ είχε προσγειωθεί με ελι­ κόπτερο στην ταράτσα ενός σπιτιού.Τεράστιες οι ζημιές,σε απόγνωση τα νοικοκυριά… « Κανείς δεν ήρθε να μας πει τι θα γίνει μ’ εμάς τώρα. Δεν έχουμε πού να μείνουμε … ρούχα να φορέ- σουμε » έλεγε ένας άστεγος από τους περίπου εξακόσιους. Χειριζόταν επιδέξια το τηλεχειριστήριο, ώστε να προχω­ ράει γρήγορα το βίντεο,και σταμάτησε στις σκηνές από τις πλημμύρες στη Νέα Ιωνία και στο Λουτράκι, που « προκα- λούσαν ερωτήματα ». « Από το κράτος δεν είδαμε καμία βοήθεια » δήλωνε μια γυναίκα.Και ο ανταποκριτής συμπλήρωνε: « Τα ερωτήματα μένουν χωρίς απάντηση μέχρι να ξεχαστούν! Ίσως μέχρι την επόμενη καταιγίδα , που δεν θ’ αργήσει να ’ρθει… » . Περιεργάστηκα κι εγώ μια κασέτα. Τα κοφτά, σχεδόν συνθηματικά σχόλια στις ετικέτες,όπως μου εξήγησε,ήταν πρόχειρα, κατά την ψυχική παρόρμηση της στιγμής, και