Υπογαία: Ένα ταξίδι στα βάθη της γης και του χρόνου

ΠΡΩΤΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ 13 ενός ασημένιου νομίσματος. Στο νόμισμα εικονίζεται ένας τετράγωνος λαβύρινθος με μια και μόνη είσοδο στο πάνω μέρος και μια περίπλοκη οδό ως το κέντρο του. Οι τοίχοι του λαβύρινθου –όπως το χείλος του νομίσματος– είναι ελαφρά ανάγλυφοι και λαμπεροί από το πολύ γυά- λισμα. Στο κέντρο του λαβύρινθου βρίσκεται η φιγούρα ενός πλάσμα- τος με κεφάλι ταύρου και πόδια ανθρώπου: ο Μινώταυρος, που περι- μένει στο σκοτάδι για ό,τι θε να ’ρθει. Εξακόσια χρόνια αργότερα, μια νεαρή γυναίκα ποζάρει για έναν προσωπογράφο στην Αίγυπτο. Είναι ντυμένη με τα ωραιότερα ρούχα της. Έχει ρωμαλέα σκούρα φρύδια και φαρδιά σκούρα μάτια, μαύρα σχεδόν. Τα μαλλιά της είναι τραβηγμένα πίσω κι αφήνουν ελεύθερο το μέτωπο, στερεωμένα με μια μεταλλική ταινία με χρυσή χάντρα στην κορυφή, και φοράει χρυσό μαντίλι και πόρπη. Ο ζωγράφος δουλεύει πάνω σε ξύλο με ζεστό μελισσοκέρι, φύλλο χρυσού και χρωματιστές βαφές. Πλάθει τη νεκρική εικόνα της νεαρής γυναίκας. Όταν πεθάνει, η εικόνα θα τυλιχτεί μες στα σάβανα που θα χρησιμοποιηθούν για να μουμιοποιηθεί το πτώμα της γυναίκας, αντικαθιστώντας έτσι το αληθι- νό της πρόσωπο. Καθώς το κορμί της θα αποσυντίθεται κάτω από τα σάβανα, το πορτρέτο θα παραμένει αγέραστο. Είναι καλό να κάνεις νωρίς τούτα τα πράγματα, όταν η όψη σου ακόμη λάμπει. Το πτώμα της θα τοποθετηθεί σε μια νεκρόπολη – μια πόλη των νεκρών, χτισμένη στο έμπα ενός κοιλώματος στην έρημο, σε έναν υπόγειο θάλαμο επεν- δυμένο με ασβεστόλιθο και σκεπασμένο με πλάκες χαλαζίτη που θα αποθαρρύνουν τους τυμβωρύχους, κοντά σε κρύπτες όπου υπάρχουν μουμιοποιημένες πάνω από ένα εκατομμύριο ίβιδες. Κάτω από ένα οροπέδιο στη νότια Αφρική, στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, μεταλλωρύχοι σέρνονται για μίλια ολόκληρα μέσ’ από στενές στοές, σκαμμένες πιο βαθιά εδώ απ’ οπουδήποτε αλλού στη Γη εκείνη την εποχή, κουβαλώντας μετάλλευμα από μια βυθισμένη φλέβα χρυσού. Κάποιοι απ’ αυτούς τους ανθρώπους, που έχουν μεταναστεύ- σει κατά χιλιάδες στην περιοχή για να δουλέψουν, σύντομα θα πεθάνουν σε κατακρημνίσεις κι ατυχήματα. Περισσότεροι θα πεθάνουν αργά από πυριτίαση, καθώς ανασαίνουν χρόνο με τον χρόνο τη σκόνη απ’ τα πετρώματα εδώ κάτω, στο φονικό σκοτάδι. Εδώ, το ανθρώπινο σώμα