Τα χρόνια της αθωότητας

[ 14 ] Δενήθελε καθόλουηµελλοντικήκυρίαΝιούλαντΆρτσερνα είναι αφελής. Ήθελε (χάρη στη δική του καθοδήγηση) να αναπτύξει κοι- νωνική χάρη και ετοιµότηταπνεύµατος, έτσι ώστε ναµπορεί ναστα- θεί ισότιµα πλάι στις πιο δηµοφιλείς παντρεµένες γυναίκες της «νεα­ ρότερης γενιάς», στην οποία ήταν αναγνωρισµένη πια συνήθεια οι κυρίες να έλκουν το αντρικό ενδιαφέρον ενώ ταυτόχρονα το απο- θαρρύνουν παιχνιδιάρικα. Αν αναρωτιόταν για τα βαθύτερα αίτια της µαταιοδοξίας του (όπως σχεδόν έκανε µερικές φορές), θα έβρι- σκε εκεί την επιθυµία η γυναίκα του να είναι τόσο κοσµοπολίτισσα και τόσο πρόθυµη να ικανοποιήσει, όσο η παντρεµένη κυρία που τον είχε γοητεύσει γιαδύοαρκετά ταραγµένα χρόνια. Kαι αυτό χωρίς φυσικά την ευαισθησίαπου είχε σχεδόν καταστρέψει τη ζωή εκείνης της δυστυχισµένης ύπαρξης και είχε αναστατώσει ταδικά τουσχέδια για έναν ολόκληρο χειµώνα. Δεν είχε ποτέ αφιερώσει χρόνο για να σκεφτεί πώς αυτός ο θαυµαστός συνδυασµός φωτιάς και πάγου θα µπορούσε να συντε- λεσθεί και να διατηρηθεί στον σκληρό κόσµο. Ήταν απλώς ικανο- ποιηµένος να έχει την άποψή του χωρίς να την αναλύει, µιας και ήξερε ότι την ίδια άποψη είχαν και όλοι οι καλοχτενισµένοι, καλο- ντυµένοι, περιποιηµένοι κύριοι µε τα λευκά γιλέκα και το λουλούδι στην µπουτονιέρα που διαδέχονταν ο ένας τον άλλο στο θεωρείο, τον χαιρετούσαν φιλικά και έστρεφαν τα κιάλια τους κριτικά στον κύκλο των κυριών πουήταν τοπροϊόν τουσυστήµατος. Σταπνευµα- τικά και καλλιτεχνικάθέµαταοΝιούλαντΆρτσεραισθανόταν σαφώς ανώτερος από τούτους τους εκλεκτούς εκπροσώπους της παλιάς νεοϋορκέζικης αριστοκρατίας. Είχε κατάπάσαπιθανότηταδιαβάσει περισσότερο, είχε σκεφτεί περισσότερο και ήταν πολύ πιο κοσµο- γυρισµένος απ’ οποιονδήποτε άλλον του κύκλου του. Χωριστά ο