Χωρίς πρόσωπο

20 KATEΡΙΝΑ ΜΑΛΑΚΑΤΕ «Ημύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι το βασικό σου πρόβλη­ μα, πρέπει κάπως να μιλάς και να τρως. Προς το παρόν επιζείς χάρη σε αυτό το σακουλάκι που κρέμεται στον λαιμό σου, αυτό σε τρέφει. Η απάντηση είναι όχι, δεν μπορούμε να σου φτιάξουμε μύτη. Και για να μας βοηθήσεις να συνε­ χίσουμε, πρέπει να δεις». «Τι να δω;» «Αυτόπουείναι κάτωαπό τους επιδέσμους» είπεογιατρός. «Καθρέφτη» έγραψε ο Διονύσης. Ο γιατρός έβαλε τη νοσοκόμα να φέρει έναν καθρέφτη χειρός. ΟΔιονύσης μόλις εκείνη τη στιγμή παρατήρησε πως δεν υπήρχε άλλος καθρέφτης στο δωμάτιο, ούτε στο μπάνιο. Το είχε θεωρήσει φυσιολογικό για δημόσιο νοσοκομείο. Η κοπέλα τού έδωσε τον καθρέφτη κι αυτός τον στήριξε με τα δυο του χέρια και τον έφερε κοντά στο πρόσωπό του. Είδε τα μάτια του, είχαν το ίδιο χρώμα όπως πριν και έμοιαζαν όπως μοιάζουν τα μάτια του – με τις βλεφαρίδες τους, τις σακούλες από κάτω, τα φρύδια του, μάλλον καλοσχηματι­ σμένα. Τα μαλλιά του ήταν άλουστα και πατικωμένα, στη χειρότερή τους μέρα, και χρειαζόταν επειγόντως κούρεμα. «Πρέπει να βγάλουμε τις γάζες». Άφησε το βλέμμα του να αγκαλιάσει τη συνολική εικόνα. Ήταν φασκιωμένος σαν μούμια. Έτσι τυλιγμένο το πρόσω­ πό του δεν ήταν τόσο τρομακτικό, έμοιαζε σαν να είχε κρύω­ μα και φορούσε ιατρική μάσκα.