Χίτλερ

ΧΙΤΛΕΡ 16 δυνάμει να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για να γίνει αρχιτέκτονας, αλλά γλίστρησε και πάλι στη νωθρότητα, στην τεμπελιά, στις απολαύσεις, στη ζωή που έκανε πριν από τον θάνατο της μητέρας του. Επηρέαζε ακόμα και τους γονείς του Κούμπιτσεκ μέχρι που τους κατάφερε να συμφωνήσουν (απρόθυμα) να επιτρέψουν στον Άουγκουστ να αφήσει τη δουλειά του στην οικογενειακή επιχείρηση και να πάει μαζί του στη Βιέννη για να σπουδάσει μουσική. Η αποτυχία του να μπει στην Ακαδημία και ο θάνατος της μητέρας του, δύο γεγονότα που συνέβησαν μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες στα τέλη του 1907 , υπήρξαν για τον νεαρό Χίτλερ ένα διπλό χτύπημα. Είχε απότομα αποκοπεί από το όνειρό του για μιαν άκοπη πορεία προς τη φήμη ενός μεγάλου καλλιτέχνη· και το μοναδικό άτομο από το οποίο εξαρτιόταν συναισθηματικά είχε χαθεί σχεδόν την ίδια εποχή. Η καλλιτεχνική του φαντασίωση παρέμενε. Κάθε εναλλακτική λύση –όπως να πιάσει μια σταθερή δουλειά στο Λιντς– ήταν μια σκέψη που απεχθανό­ ταν απολύτως. Μια γειτόνισσά του στο Ούρφαρ, η χήρα του διευθυντή των ταχυ­ δρομείων, θυμάται αργότερα: «Όταν ο διευθυντής του ταχυδρομείου τον ρώτησε μια μέρα τι ήθελε να κάνει στη ζωή του και αν ήθελε να προσληφθεί στο ταχυδρο­ μείο, αυτός απάντησε ότι φιλοδοξούσε να γίνει ένας μεγάλος καλλιτέχνης. Όταν του θύμισε ότι δεν είχε τα απαραίτητα οικονομικά μέσα και τις προσωπικές διασυνδέσεις, αυτός απάντησε λακωνικά: “ο Μάκαρτ και ο Ρούμπενς πάλεψαν μόνοι τους για να ανέβουν από φτωχές οικογένειες”». Δεν ήταν διόλου ξεκάθαρο το πώς θα μπορούσε να τους μιμηθεί. Η μόνη του ελπίδα ήταν να ξαναδώσει εισα­ γωγικές εξετάσεις στην Ακαδημία τον επόμενο χρόνο. Θα ήξερε βέβαια ότι δεν είχε και πολλές ελπίδες. Όμως δεν έκανε τίποτε για να τις αυξήσει. Στο μεταξύ, έπρεπε να τα βολέψει στη Βιέννη. Παρά τις δραστικές αλλαγές στις προοπτικές του και στις περιστάσεις, ο τρόπος ζωής του Αδόλφου –η περιπλάνηση μέσα σε έναν εγωιστικό κόσμο φαντασιώσεων– παρέμεινε αμετάβλητος. Όμως η μετακίνησή του από τον βολικό επαρχιωτισμό του Λιντς στο πολιτικό και κοινωνικό χωνευτήρι της Βιέννης σημάδεψε παρ’ όλα αυτά μια κρίσιμη καμπή. Οι εμπειρίες του στην αυστριακή πρωτεύουσα επρόκειτο να αφήσουν ένα ανεξίτηλο σημάδι πάνω στον νεαρό Χίτλερ και να διαμορφώσουν αποφασιστικά τις προκαταλήψεις και τις φοβίες του.