Χίτλερ

ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ 7 βυθίστηκε άλλη μια φορά στο πένθος για τον χαμό του μικρού αδελφού του Αδόλ­ φου, του Έντμουντ, από ιλαρά, στις 2 Φεβρουαρίου 1900 . Μια και ο μεγαλύτερος γιος του Αλόις, ο Αλόις ο νεότερος, είχε ήδη μαλώσει με τον πατέρα του και ζούσε μακριά από το σπίτι, όλες οι φιλοδοξίες για καριέρα έπεσαν τώρα πάνω στον Αδόλφο. Αυτές θα οδηγούσαν σε ένταση πατέρα και γιο στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του Αλόις. Ο Αδόλφος ξεκίνησε τις σπουδές του στη μέση εκπαίδευση στις 17 Σεπτεμβρίου 1900 . Ο πατέρας του προτιμούσε το Realschule από το Gymnasium, δηλαδή ένα σχολείο που έδινε λιγότερο βάρος στις παραδοσιακές κλασικές ουμανιστικές σπου­ δές, αλλά θεωρούνταν προετοιμασία για ανώτερες σπουδές δίνοντας έμφαση σε πιο «μοντέρνα» αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων της επιστήμης και των τεχνι­ κών σπουδών. Σύμφωνα με τον Αδόλφο, ο πατέρας του ήταν επηρεασμένος από την κλίση που είχε ήδη δείξει ο γιος του για τη ζωγραφική, καθώς και από μια περιφρόνηση που έτρεφε για τον μη πρακτικό χαρακτήρα των ουμανιστικών σπου­ δών η οποία είχε την πηγή της στη δική του δυσκολία να κάνει καριέρα. Δεν ήταν ο τυπικός δρόμος για κάποιον που προοριζόταν να γίνει κρατικός υπάλληλος, την καριέρα που είχε ο Αλόις στο μυαλό του για τον γιο του. Παρόλο που ο ίδιος ο Αλόις είχε φτιάξει μια καλή καριέρα στην υπηρεσία του αυστριακού κράτους χωρίς να έχει την κανονική εκπαίδευση. Η καθημερινή μετάβαση στον τόπο των σπουδών του ήταν δύσκολη για τον νεαρό Αδόλφο. Έπρεπε κάθε μέρα να κάνει ολόκληρο ταξίδι από το σπίτι του στο Λέοντινγκ ως το σχολείο του στο Λιντς, μια απόσταση πάνω από μία ώρα, γεγονός που δεν του άφηνε καθόλου ή του άφηνε πολύ λίγο χρόνο για να δημιουργήσει εξωσχολικές φιλίες. Ενώ ήταν ο αρχηγός ανάμεσα στα αγόρια του χωριού στο Λέοντινγκ, οι συμμαθητές του στο καινούργιο σχολείο ελάχιστη σημασία τού έδιναν. Δεν είχε στενούς φίλους στο σχολείο, ούτε και αναζητούσε όμως. Και η προσοχή που του είχε δώσει ο δάσκαλος στο χωριό, αντικαταστάθηκε τώρα από μια πιο απρόσωπη συμπεριφορά διάφορων δασκάλων που ευθύνονταν ο καθένας για διαφορετικά θέματα. Η ελάχιστη προσπάθεια που κατέβαλε ο Αδόλφος για να βγάλει το δημοτικό τώρα δεν ήταν καθόλου αρκετή. Η σχολική του απόδοση, η οποία ήταν τόσο καλή στο δημοτικό σχολείο, εδώ υστερούσε εξαρχής. Και η διαγω­ γή του πρόδιδε καθαρά σημάδια ανωριμότητας. Οι επιδόσεις του Αδόλφου στο σχολείο μέχρι τη στιγμή που έφυγε, το φθινόπωρο του 1905 , παραμένουν πενιχρές ή μέτριες. Σε ένα γράμμα προς τον συνήγορο του Χίτλερ στις 12 Δεκεμβρίου 1923 , μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στο Μόναχο, ο παλιός δάσκαλός του στο σχολείο, ο δρ Έντουαρτ Χίμερ, θυμάται τον Αδόλφο ως ένα αδύνατο χλωμό αγόρι που ταξίδευε κάθε μέρα μεταξύ του Λιντς και του Λέοντινγκ, ένα αγόρι που δεν χρησιμοποιούσε όλο το ταλέντο του, που υστερούσε σε επιμέλεια και δεν