Ο χιονάνθρωπος

[ 19 ] 2 2 Ν οεμβ ρ ί ου 2004 . Η μέ ρα 1 η Μάτια-χαλίκια Ο Χάρι Χόλε τινάχτηκε τρομαγμένος και άνοιξε διάπλατα τα μά- τια του. Έκανε παγωνιά και μέσα από το σκοτάδι έβγαινε η φω- νή που τον είχε ξυπνήσει. Ανακοίνωνε ότι εκείνη τη μέρα ο αμερι- κανικός λαός θα αποφάσιζε αν πρόεδρος της χώρας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα ήταν και πάλι ο Τζορτζ Γουόκερ Μπους. Νοέμ- βριος. Σίγουρα τραβάμε γραμμή για σκοτεινούς καιρούς, σκέφτηκε και έκανε πέρα το πάπλωμα. Κατέβασε τα πόδια του από το κρεβάτι. Το πλαστικό δάπεδο ήταν τόσο κρύο, που του έκαψε τις πατούσες. Άφησε πίσω του το μονότονο μουρμουρητό των ειδήσεων από το ραδιόφωνο-ξυπνη- τήρι και μπήκε στο μπάνιο. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Νοέμβριος και εκεί: χλωμός και γκρίζος, κουρασμένος και σκυθρωπός. Όπως συνήθως, τα μάτια του ήταν κατακόκκινα, οι πόροι στη ράχη της μύτης του σαν μικροί κρατήρες. Οι σακούλες κάτω από τα μάτια με τις γαλάζιες ίριδες, θαμπές από το αλκοόλ, θα έφευγαν όταν θα είχε πλυθεί, σκουπιστεί και πάρει πρωινό. Έτσι τουλάχιστον ήθελε να πιστεύει. Στην πραγματικότητα δεν είχε ιδέα πώς ήταν η όψη του στη διάρκεια της μέρας τώρα που είχε πατήσει τα σαράντα · αν απα- λύνονταν οι ρυτίδες και γαλήνευε η βασανισμένη έκφραση με την οποία ξυπνούσε ύστερα από τις νύχτες που τον κυνηγούσαν οι εφιάλ­ τες. Δηλαδή, τις περισσότερες νύχτες. Γιατί ο Χάρι, από τη στιγμή