Ο χιονάνθρωπος

[ 17 ] είχε κόψει πια την αγκαλίτσα για καληνύχτα, είχε αρχίσει να ενδια- φέρεται για μηχανές αυτοκινήτων και για κορίτσια. Μια μέρα θα έμπαινε σε ένα αυτοκίνητο με ένα από αυτά τα κορίτσια και θα την εγκατέλειπε και αυτός. «Τι εννοείς;» τον ρώτησε στρίβοντας το κλειδί στη μίζα. «Τον χιονάνθρωπο…» Η μηχανή δεν πήρε μπροστά. Την έπιασε πανικός. Χωρίς λόγο. Τι ακριβώς φοβόταν δεν ήξερε. Κοίταξε τρομαγμένη πέρα από το παρμπρίζ στρίβοντας ξανά το κλειδί. Μήπως είχε πέσει η μπαταρία; «Και πώς ήταν αυτός ο χιονάνθρωπος;» ρώτησε πατώντας τέρμα το γκάζι και στρίβοντας ξανά το κλειδί με τέτοια απελπισμένη βια- σύνη, που κόντεψε να το σπάσει. Ο γιος της απάντησε κάτι, αλλά τα λόγια του πνίγηκαν από το μουγκρητό της μηχανής, που πήρε επι- τέλους μπροστά. Η Σάρα έβαλε ταχύτητα και έλυσε το χειρόφρενο νευρικά, σαν να ήθελε να το σκάσει από εκεί αμέσως. Οι τροχοί σπίναραν πάνω στο μαλακό, γλιστερό χιόνι. Πάτησε κι άλλο το γκάζι και το πίσω μέρος του αυτοκινήτου άρχισε να ντεραπάρει. Στο μεταξύ, ευτυ- χώς, τα μπροστινά λάστιχα είχαν πιάσει άσφαλτο και το αυτοκί- νητο τινάχτηκε μπροστά και βγήκε σχεδόν πατινάροντας στον δρόμο. «Μας περιμένει ο μπαμπάς» είπε η Σάρα. «Πρέπει να κάνουμε γρήγορα». Άνοιξε το ραδιόφωνο και ανέβασε τον ήχο για να γεμίσει την παγερή ατμόσφαιρα με κάτι άλλο εκτός από τη φωνή της. Ένας εκ- φωνητής ειδήσεων ανήγγειλε για εκατοστή ίσως φορά από το πρωί ότι το προηγούμενο βράδυ ο Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε νικήσει τον Τζίμι Κάρτερ στις αμερικανικές εκλογές.