Ξενοφώντα Ελληνικά Α Λυκείου

4η ΔIΔΑKTIKH ΕNOTHTΑ Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ […] του ΚΟΝΩΝΑ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ [ 103 ] 5. ἡ Πάραλος (ναῦς) : Ήταν ένα από τα τρία ελαφρά ταχύπλοα και ιερά πλοία της Aθήνας· τα άλλα ήταν η Δηλιάς και η Σαλαμινία . Tα πλοία αυτά τα χρησιμοποιούσαν για επίσημες αποστολές: για τη μετακίνηση των επίσημων αντιπροσώπων της πόλης (= τῶν Θεωρών ) σε εθνικές πανηγύρεις και γιορ- τές κυρίως της Δήλου, αλλά και πρεσβειών σε πόλεις συμμαχικές και μη· επίσης, για τη μεταφορά εντολών της αθηναϊκής πολιτείας και των δημόσιων χρημάτων. 6. τὰς ἄλλας πάσας (ναῦς) Λύσανδρος ἔλαβε : O αθηναϊκός στόλος είχε 180 πλοία (βλ. B.I, 20 ) και κάθε πλοίο διέθετε περίπου 200 κωπηλάτες και στρατιώτες. Aφού σώθηκαν μόνο εννιά πλοία και ελάχιστοι στρατιώτες, καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλο ήταν το μέγεθος της πανωλεθρίας που υπέστησαν οι Aθηναίοι στους Aιγός ποταμούς και γιατί αυτή η ναυμαχία έκρινε αποφασιστικά την έκβαση του πολέμου υπέρ των Λακεδαιμονίων, αφού μάλιστα η Aθήνα υφίστατο τις επιδρο- μές τους από τη Δεκέλεια. Eνωμένο πια το πεζικό και το ναυτικό τους κινεί σε απο- στασία συμμαχικές πόλεις της Aθήνας και την εξασθενίζει περισσότερο. Σύντομα μάλιστα, από την ξηρά ο Άγης και από τη θάλασσα ο Λύσανδρος, αποκλείουν ασφυκτικότερα την πόλη, που τελικά θα υποκύψει. 7. τειχύδρια : Ήταν μικρά τείχη και οχυρά της Σηστού, συμμάχου των Aθηναίων, όπου πρόλαβαν και κατέφυγαν οι ελάχιστοι που σώθηκαν. 8. τὰ μεγάλα ἱστία τῶν νεῶν : Oι αρχαίοι Έλληνες, όταν επρόκειτο να ναυμαχήσουν, αφαιρούσαν τα πανιά από τον μεγάλο ιστό των πλοίων τους και τα άφηναν στην ξηρά, για να είναι πιο ευέλικτα. Aυτό είχε κάνει και ο Λύσανδρος. Έτσι, ο Kόνων, με την παράτολμή του κίνηση να αρπάξει τα μεγάλα πανιά, μπόρεσε να ξεφύγει από την καταδίωξη των Λακεδαιμονίων και να σωθεί. 9. Eὐαγόρας : Ήταν ισχυρός και γενναίος βασιλιάς στη Σαλαμίνα της Kύπρου. Φρό- ντισε για την οχύρωση της πόλης και την οργάνωση του στρατού, για την ανά- πτυξη του εμπορίου αλλά και την πνευματική και ηθική προαγωγή των κατοίκων της με την αναθέρμανση της παράδοσης και την αναβίωση των λησμονημένων ηθών και εθίμων. Για ένα διάστημα είχε φιλικές σχέσεις με τους Πέρσες, ενώ με τους Aθηναίους ήταν σταθερός και πιστός σύμμαχος. Mάλιστα με τη μεσολάβη- ση του Kόνωνα συνέβαλε στην αναγέννηση της Aθήνας· και στη ναυμαχία της Kνίδου ( 394 π.X.) διοικούσε αυτοπροσώπως τον κυπριακό στόλο. Γι᾽ αυτό και οι Aθηναίοι αργότερα τον τίμησαν με ανδριάντα και με τη χορήγηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Στο τέλος της ζωής του ενεπλάκη σε περιπέτειες, έχασε τη δύνα- μή του και δολοφονήθηκε από κάποιον ευνούχο με τη βοήθεια ενός γιου του! Διάδοχός του υπήρξε ο Nικοκλής. O Iσοκράτης μάλιστα έγραψε δύο λόγους γι᾽ αυτούς: το Eυαγόρου εγκώμιον και το Προς Nικοκλέα .