Ξενοφώντα Ελληνικά Α Λυκείου

4η ΔIΔΑKTIKH ΕNOTHTΑ Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ […] του ΚΟΝΩΝΑ [ 100 ] ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ γιγνώσκει, ἐγίγνωσκε, γνώσεται, ἒγνω , ἔγνωκε, ἐγνώκει διαφθειρόμενα, διαφθερούμενα / διαφθαρησόμενα, διαφθαρέντα, διεφθαρμένα  / διε­ φθορότα κατέχων, καθέξων / κατασχήσων, κατασχών , κατεσχηκὼς ἀποπλεῖ, ἀπέπλει, ἀποπλεύσεται / ἀποπλευσεῖται, ἀπέπλευσε , ἀποπέπλευκε, ἀπεπε­ πλεύκει ἀπαγγέλλουσα, ἀπαγγελοῦσα , ἀπαγγείλασα, ἀπηγγελκυῖα γιγνόμενα, γενησόμενα / γενηθησόμενα, γενόμενα / γενηθέντα, γεγονότα  / γεγενη­ μένα E γ κλ ι τ ι κ έ ς αν τ ι κα τ ασ τ άσ ε ι ς ἐσήμανε , σημάνῃ, σημάναι / ειε, σημανάτω ἀνήχθησαν , ἀναχθῶσι, ἀναχθεῖεν, ἀναχθέντων/θήτωσαν ἒλαβε , λάβῃ, λάβοι, λαβέτω συνέλεξεν , συλλέξῃ, συλλέξαι-ειε, συλλεξάτω ἒφυγον , φύγωσι, φύγοιεν, φυγόντων/έτωσαν ἒγνω , γνῷ, γνοίη, γνώτω ἀπέπλευσε , ἀποπλεύσῃ, ἀποπλεύσαι/ειε, ἀποπλευσάτω Σ υ ν τ α κ τ ι κ η α ν α λ υ σ η 1. Λύσανδρος δ᾽ εὐθὺς ἐσήμανε τὴν ταχίστην πλεῖν : κύρια πρότ. κρίσεως. ἐσήμανε : ρ.· Λύσανδρος : υποκ.· πλεῖν : τελ. απαρ., άμ. αντικ.· αὐτοῖς : ενν. έμμ. αντικ.· εὐθὺς : επιρρ. προσδ. του χρόνου στο ρήμα· αὐτοὺς : ενν. υποκ. στο απαρ.· τὴν ταχίστην (ὁδὸν): αιτ. του τρόπου στο: πλεῖν 2. συμπαρῄει δὲ καὶ Θώραξ τὸ πεζὸν ἔχων : κύρια πρότ. κρίσεως. συμπαρῄει : ρ.· Θώραξ : υποκ.· τῷ Λυσάνδρῳ : ενν. αντικ.· ἒχων : τροπ. μτχ., συνημμ. στο υποκ.· τὸ πεζὸν : αντικ. 3. Kόνων δὲ... κατὰ κράτος : κύρια πρότ. κρίσεως. ἐσήμανεν : ρ.· Kόνων : υποκ.· βοηθεῖν : τελ. απαρ., άμ. αντικ.· τοῖς στρατιώταις : ενν. έμμ. αντικ.· τοὺς στρατιώτας : ενν. υποκ. στο απαρ., ετεροπρ.· εἰς τὰς ναῦς : ΠΣ κίνησης σε τόπο· κατὰ κράτος : ΠΣ του τρόπου· ἰδὼν : χρον. μτχ., προτερ., συνημμ. στο υποκ. του ρήματος· τὸν ἐπίπλουν : αντικ.· τῶν Λακεδαιμονίων : ενν. γεν. υποκ.