Ξενοδοχείο για μάγισσες 2: Περιπέτεια στον Μαγισσόκοσμο

20 «Τι; Λασπικά;» Ο μάγος Πόνσο τράβηξε το αριστερό αυτί του προς τα κάτω και εκείνο έγινε μακρύ σχεδόν όσο το χέρι του. «Δεν ακούω καλά». «Πλαστικά!» ούρλιαξε η Κλάρα. Το αυτί του μάγου μαζεύτηκε σαν ελατήριο και επέ- στρεψε στο αρχικό του μέγεθος. «Δεν το ’χω ξανακού- σει» είπε έκπληκτος. «Αξιότιμοι επισκέπτες» είπε με επισημότητα η μα- μά της Ροζαλί. «Σας γνωστοποιώ ότι αυτή τη στιγμή το μπαλκόνι προσφέρει εξαιρετική θέα στη γειτονιά. Είναι περασμένες έξι, και οι περισσότεροι άνθρωποι επιστρέφουν σπίτι από τις δουλειές τους. Είναι μια ιδα- νική ευκαιρία να τους παρακολουθήσετε χωρίς να σας καταλάβουν. Από εμάς έχετε δώρο ένα αναψυκτικό, για να συνοδεύσετε ευχάριστα την εμπειρία». Πλησίασε τη Ροζαλί και την Κλάρα. «Θα μοιράσετε τα παντς μανιταριού;» Τους έδειξε μια μεγάλη γυάλινη κα- νάτα, στο εσωτερικό της οποίας λαμπύριζε ένα χρυσαφί ποτό. Η μυρωδιά του θύμιζε κάτι μεταξύ μαραμένου φθινοπωρινού φυλλώματος και πολυφορεμένων καλ- τσών. Και όμως, οι μάγισσες έδειχναν να το λατρεύουν. Η Κλάρα δεν προλάβαινε να γεμίζει τα ποτήρια τους. Τώρα είχαν μαζευτεί όλες τους στο μικρό μπαλκόνι και παρακολουθούσαν τον μπαμπά της Κλάρας, που πάρ- καρε το αμάξι του.