Ξενοδοχείο για μάγισσες 2: Περιπέτεια στον Μαγισσόκοσμο

18 «Χέξουμ, κβέξουμ, βαντεβέξουμ, περπλέξουμ!» ακού- στηκε μια φωνή. Ανήκε σε έναν πολύ ηλικιωμένο άντρα με λευκή γενειάδα και μπλε ρούχα. Ήταν ένας πελάτης του ξενοδοχείου, που μόλις είχε κάνει τσεκ-ιν με το όνομα Αλφόνσο Πόνσο, ο διασημότερος μάγος του σήμε- ρα . «Γενειάδα μακριά και σαλιγκαριού κακάκι – φύγε, τράβα σπίτι σου, τιγράκι!» Η τίγρη εξαφανίστηκε. Η κυρία με τα ροζ λιποθύ- μησε και συνήλθε λίγο μετά με τη βοήθεια του Όλεγκ, του κλητήρα, που την ψέκασε με το άρωμα Η ανάσα των σκύλων . «Πού πήγε η τίγρη;» ψέλλισε η μάγισσα. «Α…» Ο ηλικιωμένος μάγος Αλφόνσο έξυσε το κεφάλι του απορημένος. «Ε, ναι… Η τίγρη…» Άφησε την πρότα- ση στη μέση και έψαξε στην τσέπη της κάπας του, λες και περίμενε να βρει εκεί μέσα την τίγρη. «Κάπου εδώ γύρω θα ’ναι, δεν μπορεί!» είπε με αισιοδοξία. «Εμ… Μας υποχρεώσατε» είπε η Ροζαλί. Και αν η τίγρη ήταν έξω εκείνη τη στιγμή και αλώνιζε στους δρόμους; Θα ερχό- ταν και η Κλάρα σε λίγο, τι θα γινό- ταν έτσι και την πετύχαινε πουθενά; «Χαρά μου που βοήθησα». Ο μά-