Ξενοδοχείο για μάγισσες

11 νιζε τα χορταράκια για να στέκονται όρ- θια και να μη λυγίζουν. Δίπλα τους στεκόταν ένα κοριτσάκι. Το έλεγαν Κλάρα και ήταν η κόρη τους. Της είχαν αναθέσει να γυαλίσει τα χα- λικάκια στην είσοδο του κήπου. Η Κλάρα το έκανε, έτοιμη να κοι- μηθεί από βαρεμάρα. Δεν ήταν σαν τους γονείς της, δεν το είχε τόσο με την τάξη. Σε αυτό το θέμα ξεχώριζε αισθητά από την υπόλοιπη οικογένεια. Οι Μίτελμπαχ θεωρούνταν οι πιο τακτικοί άνθρωποι στον κόσμο εδώ και πολλές γενιές. Ένα και μόνο μαύρο πρόβατο υπήρξε στην οικογένεια: η θεία Κεκιλία. Βασικά ήταν μακρινή θεία, αδερφή της μητέρας της κυρίας Μίτελμπαχ. Η θεία Κεκιλία λοιπόν ήταν μία γεροδεμένη, αξιαγάπητη γυναίκα, που αναστάτωνε τις οικογενειακές φωτογρα- φίες με τα τρελά καπέλα και τις στραβοκουμπωμένες μπλούζες της. Κυκλοφορούσαν πολλές και παράξενες φήμες για το άτομό της, αλλά η υπόλοιπη οικογένεια προτιμούσε να μην τις αναφέρει. Όταν η Κλάρα ήταν ακόμη δύο χρονών, η θεία Κε- κιλία είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς μετά από έναν καβγά με τους γονείς της Κλάρας. Από τότε δεν την ξανάδε ποτέ κανείς. Είχαν περάσει εφτά χρόνια από εκείνη τη μέρα. Η