Ξενοδοχείο για μάγισσες

33 «Τι τέλεια!» Η Κλάρα ευχόταν από καιρό να χαλαρώ- σει λίγο ο πατέρας της. «Και θα μείνει για πάντα έτσι;» Η Ροζαλί δαγκώθηκε. «Μπορεί. Ή τουλάχιστον μέ- χρι να τον ξεμαγέψω. Σύντομα δηλαδή. Πολύ σύντομα. Μόλις… εμ… ναι». Μα τα χίλια κακά βατράχων, τι μπελάς με βρήκε! σκέφτηκε. «Δεν πρέπει να πεις σε κανέναν γι’ αυτά που είδες σήμερα. Μου το υπόσχεσαι;» είπε παρακλητικά στην Κλάρα. «Εντάξει». Η Κλάρα ένευσε καταφατικά. Πόσο απί- στευτα συναρπαστικό! Πριν από λίγο καθάριζε χαλι- κάκια και ξαφνικά βρέθηκε να μοιράζεται ολόκληρο μυστικό με μία μάγισσα. «Δηλαδή εμείς τώρα είμαστε φίλες;» Η Ροζαλί δεν απάντησε. Πώς άλλωστε, αφού δεν ήταν πια εκεί. Η Κλάρα ανοιγόκλεισε έκπληκτη τα μάτια. Και να, η Ροζαλί χοροπηδούσε πάλι στη στέγη του ξενοδοχείου και τη χαιρετούσε. Σκεφτική, η Κλάρα πήρε τον δρόμο του γυρισμού. Πραγματικά παράξενο που είχε καταλάβει το ξόρκι. Διένυσε τρέχοντας τη μικρή απόσταση που τη χώριζε από το σπίτι της. Ο κύριος Μίτελμπαχ είχε αράξει σε μια ξαπλώστρα και διάβαζε κάποιο αστυνομικό μυθι- στόρημα. Πράγμα που δεν άρεσε καθόλου στην κυρία Μίτελμπαχ.