Ξενοδοχείο για μάγισσες

32 Η Ροζαλί δεν απάντησε. Έμεινε για λίγο συνοφρυω­ μένη. Τι να έκανε τώρα; «Κλάρα σε λένε είπαμε;» ρώ- τησε για να κερδίσει λίγο χρόνο. «Ναι. ΚλάραΜίτελμπαχ. Και πηγαίνω στο Δημοτικό του Γκούγκενχαϊμ, στην Τετάρτη τάξη. Εσύ;» «Και εγώ στη Τετάρτη πάω. Σε σχολείο για μικρές μάγισσες» μουρμούρισε η Ροζαλί. Δεν είχε νόημα να πει ψέματα από τη στιγμή που η Κλάρα καταλάβαινε τα πάντα. «Μπράβο, κάτσε και μίλα της για τη ζωή σου τώρα» είπε το κιβώτιο με έναν αναστεναγμό. «Περιμένω εγώ, δεν είναι θέμα». Η Ροζαλί το αγνόησε. «Δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο που να καταλαβαίνει τη γλώσσα μας». Έξυσε το κεφάλι της με αμηχανία. Αυτό ήταν πρόβλημα. Άραγε τι θα έλεγαν οι γονείς της; «Τέλεια»! είπε η Κλάρα χαρούμενη. «Και τι ακριβώς έκανες στον μπαμπά μου; Γιατί κανονικά αγχώνεται και ταράζεται πολύ εύκολα». «Του έκανα λίγα μάγια να χαλαρώσει». Ω, να πά- ρει η ευχή! Μόλις εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε η Ροζαλί τι είχε κάνει: Μαγικά σε άνθρωπο χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος! Αυτό απαγορευόταν αυστηρά! Επίσης δεν είχε την παραμικρή ιδέα πώς θα μπορούσε να τα λύσει.