Χάος στο σχολείο (Τα μυστήρια της Πένι Πέπερ)

11 ΠΟ, ΡΕ ΣΥ, ΠΏΣ ΜΕ ΒΑΡΆΝΕ ΤΑ ΠΌΜΟΛΑ! Μόνο που αυτοί εδώ δεν κρατιόνταν χεράκι χεράκι, ούτε φιλιόντουσαν * έλεος *, αλλά κάπνιζαν. «Φέραμε τον σκούφο σου» είπα ευγε­ νικά. Αλλά η κόρη είπε ότι αυτός ο απαίσιος σκούφος δεν είναι δικός της, αφού δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να κυκλοφορεί με τρελά παπάκια στο κεφάλι! Λοιπόν, αυτό μου φάνηκε μεγάλη αχαριστία! Και οι φίλοι της ήταν το ίδιο ηλίθιοι. Ο ένας απ’ αυτούς γέλασε χαζά και ο άλλος είπε: «Πο, ρε συ, πώς μου τη σπάνε τα μόμολα!». βούιξε το μαγνητόφωνό μου. Για κάποιον λόγο επα­ ναλαμβάνει συνέχεια τα πάντα λίγο λάθος. ΞΕΚΟΥΜΠΙΔΙΑ! ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ!