Ακαδημία Υπερερευνητών 1: Χαμένοι στον Λαβύρινθο των Μανιταριών

15 ΚΛΙΚ! ΒΖΙΙΝ! ΓΟΥΟΥΣ! Ορμάμε μπροστά χωρίς να βλέπουμε καν πού πατάμε! Πύρινες ριπές ξεχύνονται από πίδακες στο πάτωμα και το ταβάνι! Περνάμε ανάμεσά τους, με τη φωτιά τόσο δυνατή που καίει τα ρουθούνια μου. Από το πουθενά, μια λάμα-εκκρεμές κατεβαίνει καταπά- νω μας μέσα από το σκοτάδι. «Σκύψτε!» φωνάζει ο Όγκι. Βουτάμε εδώ κι εκεί. Καλά, εκτός από τη Μίντι. Εκείνη βουτάει κάτω και το τεράστιο σακίδιο πέφτει πάνω στο κε- φάλι της. Παραλίγο να την κόψει στα δύο το εκκρεμές. «Μίντι!» ουρλιάζω. «Καλά είμαι» λέει εκείνη, με φωνή πνιχτή κάτω από το σακίδιο. Γ Ο Υ Ο Υ Σ ! Συνεχίστε χωρίς εμένα!