Ακαδημία Υπερερευνητών 1: Χαμένοι στον Λαβύρινθο των Μανιταριών

13 Ποιος κουβαλάει τόσο τεράστιο σακίδιο, γεμάτο με ένα σω- ρό άκυρα πράγματα; ΗΜίντι, να ποιος. Λέει πως ένας Υπε- ρερευνητής πρέπει να είναι έτοιμος για όλα. Κι αυτό είναι αλήθεια. Αν έχω καταλάβει όμως ξανά και ξανά ένα πράγμα στον λίγο καιρό που βρίσκομαι εδώ στην Ακαδημία… είναι πως πρέπει να είσαι εξίσου έτοιμος να γίνεις καπνός! Ευτυχώς είναι η Νταζ εκεί για να δώσει ένα χεράκι στη Μίντι, για να περάσουμε από τις γλιτσιασμένες πέτρες του τοίχου μπροστά μας. ΗΝταζ είναι μπόγκαρτ, και είναι άνε- τα η φοβερότερη της ομάδας μας. Είναι έξυπνη, γρήγορη, ικανή… ε, και κάπως νοστιμούλα. Όπα–δε γίνεται νασκέφτομαι τέτοιαώρανόστιμακορίτσια! Για συγκεντρώσου, Κουπ! Εδώ παίζεται το μέλλον σου στην Ακαδημία Υπερερευνητών. Όλων μας το μέλλον παίζεται! Σκαρφαλώνω στη γλοιώδη επιφάνεια του τοίχου και πα- ραλίγο να γλιστρήσω και να με χάσετε. Τα χέρια μου όμως βρίσκουν κράτημα και μόλις που καταφέρνω να τραβηχτώ σώος και αβλαβής τη στιγμή που ο καρφόκερος κοπανάει τα πανίσχυρα κέρατά του στον τοίχο με ένα βροντερό ΓΚΟΥΠ! Ουφ! Παρά τρίχα. Δεν προφταίνουμε όμως να ξεκουρα- στούμε. Τρέχουμε σφαίρα στον επόμενο διάδρομο, κι από το πουθενά ένα βρομερό πράσινο αέριο αρχίζει να ξεχύνεται από τον εξαερισμό στους πέτρινους τοίχους. Αμάν! Παγίδααερίου! Μυρίζει σαν να έφαγε ογκρ σάντουιτς σκουπιδοσαλάτας και ρεύτηκε μες στη μούρη μου. Πρέπει να συνεχίσουμε. «Περιμένετε!» φωνάζει η Μίντι. ΚΛΙΚ!