Χάλια ρεκόρ (Χειρότερα δε γίνεται)

9 3) Η αδερφή μου η Λιν: «Φύγε αποδώ, ρε χοντρέ, τι χάλια είναι αυτά;» Το λέει στα καλά καθούμενα, χωρίς καν να την ενοχλώ. Άσε που δε με λες χοντρό, μάλλον αδύνατος είμαι. 4) Ο Νταβίντ ο συμμαθητής μου: «Δώσε μου την μπάλα, γρήγορα! Μα τι κάνεις; Τι χάλια είναι αυτά; Ούτε μια πάσα δεν ξέρεις να δίνεις!» Στην πραγματικότητα δεν ήθελα να του κάνω πάσα γιατί θα έβαζε γκολ, και ο τερματοφύλακας της αντίπαλης ομάδας ήταν ο φίλος μου ο Μαρτέν. 5) Ηδασκάλα της μουσικής: «Μπεν, κλείσε το στόμα σου, σε παρακαλώ, όταν οι συμμαθητές σου τρα­ γουδάνε. Λυπάμαι που σ’ το λέω, αλλά δεν έχω ξανακούσει τόσο φάλτσο παιδί!» Η δασκάλα είναι ευγενική και δε μου λέει ότι η φωνή μου είναι χάλια, αλλά φαίνεται καθαρά πως αυτό ακριβώς εννοεί, όπως ακριβώς φαίνεται καθαρά κι η μύτη της στη μέση του προσώπου της. Σημειώνω εδώ ότι η μύτη της είναι πολύ όμορφη. Παραλίγο να ξεχάσω τη φιλόλογο . Αυτή που μου ’βαλε την ιδέα να γράψω αυτό το βιβλίο. Χθες μου επέστρεψε το γραπτό μου κρατώντας το με την