Βοήθεια!

10 «Μα εγώ το φανταζόμουν πολύ διαφορετικά» παραπο- νέθηκε η Ιφιγένεια και ξανα- κοίταξε το ρολόι της. «Πί- στευα πως δε θα προλαβαίναμε να εξυπηρετούμε την πελατεία μας και θα χρειαζόταν να στέ- κονται ουρά και να ξεφυσάνε με ανυπομονησία μέχρι να έρθει η σειρά τους». «Δε βαριέσαι. Περισσότερες για μας» είπε ο Αλέξανδρος και άδειασε μονορούφι ένα από τα πλαστικά κυπελλάκια που ήταν αραδιασμένα μπροστά του. Η Ιφιγένεια έγινε έξω φρενών. «Σταμάτα να σπαταλάς το εμπόρευμα!» φώναξε και του άρ- παξε το κυπελλάκι από το χέρι. «Ε, τι;» αντέδρασε ο Αλέξανδρος. «Αφού δεν έχουμε πελάτες, να μην κορακιάσουμε κιό- λας». Εκείνη την ώρα ο πατέρας τους βγήκε από το σπίτι μ’ έναν κουβά γεμάτο παγάκια. «Για να διατηρηθούν οι λεμονάδες σας παγωμένες, σε