Εγκυκλοπαιδικό βιογραφικό λεξικό νεότερης Θεσσαλικής ιστορίας

112 | Δ ασχολήθηκεμε τηδιαχείρισητηςπεριουσίας του πατέρα του και με το εμπόριο. Κατά το επαναστατικόκίνηματου1878τροφοδοτού- σε και πληροφορούσε τους επαναστάτες για τις κινήσεις των Οθωμανών. Στις 31/5/1883 εκλέχτηκεδήμαρχοςΔωτίου–Αγιάς και στις 4/9/1883δολοφονήθηκε.Ήτανπατέρας του πολιτικού Μιλτιάδη Δάλλα. Δάλλας Ι. Μιλτιάδης (1860-1951): Νομικός και πολιτικός από την Αγιά. Εκλέχτηκε βου- λευτής το 1890, το 1892, το 1895 και δύο φορές το 1910. Αρχικά εντάχθηκε στο κόμ- μα τουΔεληγιάννη.Το 1896 διατέλεσε αντι- πρόεδρος της Βουλής. Κατήγγειλε τους χειρισμούς της κυβέρνησης Δεληγιάννη κατά τον πόλεμο του 1897. Διατέλεσε νο- μάρχης Τρικάλων, Άρτας και Ζακύνθου. Έγραψε διάφοραμελετήματαφιλοσοφικού περιεχομένου. Το κυριότερο έργο του είναι η «Πραγματεία περί εθνικών ιδεωδών», όπου τονίζεται η αξία της παιδείας, η ουσία της αισιοδοξίας, οι αρετές και τα ελαττώμα- τα των Ελλήνων. Οι πολιτικές απόψεις του χαρακτηρίζονται ως ένα μείγμα χριστιανι- κών, ανθρωπιστικών και σοσιαλιστικών ιδεών. Επιζητούσε την αναβίωση μορφών άμεσης δημοκρατίας και την απελευθέρω- ση του ανθρώπου από τη δουλεία. Κατήγ- γειλε την εκμετάλλευση και τη βία που επι- κρατούσε στα τσιφλίκια. Συντέλεσε στην αξιοποίησητουκληροδοτήματοςΒασιλείου Μελά, με την ανέγερση διδακτηρίου στην Αγιά. Δώρισε στον δήμο Δωτίου μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης του για να ιδρυθεί λαϊκή βιβλιοθήκη. Ενίσχυσε και τη λειτουρ- γία σχολείου για ενήλικες. Εξέδωσε στην Αθήνατην εφημερίδα«ΡήγαςΦεραίος». Στις αρχές του εικοστού αιώνα, προσανατολί- στηκε στηδημιουργία γεωργικού κόμματος και με τον σκοπό αυτό προσπάθησε να επι- τύχει πανθεσσαλικήσυνεργασία. Ως αποτέ- λεσμα της προσπάθειας αυτής, ιδρύθηκε το 1907 ο Πανθεσσαλικός Σύνδεσμος, «Το Κοινό των Θεσσαλών», ο οποίος έπαιξε ση- μαντικόρόλοστις κινητοποιήσεις τωναγρο- τών το 1909-10. Με βάση τη συνεπή επιμο- νή του στην απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, αρνήθηκε το υπουργείο Γεωργίας και συ- γκρούστηκε με τον Βενιζέλο. Εκλέχτηκε βουλευτής και το1912, αλλάέχασε την έδρα του λόγωασυμβίβαστου του επαγγέλματος του συμβολαιογράφου και του βουλευτή. Δαμάνη-Παλαμάρη Αννέζα (1922-2006): Γεννήθηκε στη Λάρισα. Συμμετείχε στην εθνική αντίσταση. Αναδείχτηκε στέλεχος του ΚΚΕ και υπέστη διώξεις. Μαζί με τον άντρα της Χριστόφορο κληροδότησε στο ΚΚΕ τοσπίτι τους στηΛάρισα, όπουλειτουρ- γεί το τοπικό παράρτημα του «Μουσείου Αμπελακίων Περιόδου 1940-1949». Δαμάνης Χριστόφορος (1915-1998): Γεν- νήθηκε στη Μαγούλα Ελασσόνας. Εισήχθη στηΝομικήΣχολή τουΠανεπιστημίουΘεσ- σαλονίκης, χωρίς ναολοκληρώσει τις σπου- δές του, λόγωτου ελληνοϊταλικού πολέμου, κατά τον οποίο πολέμησε και τραυματίστη- κε. Κατά τη διάρκεια της κατοχής δραστη- ριοποιήθηκε ως στέλεχος του ΕΑΜ. Στον εμφύλιουπέστηδιώξεις και αργότερα εντά- χθηκε στην ΕΔΑ και αναδείχτηκε στέλεχος του ΚΚΕ. Διατέλεσε για δεκαπέντε χρόνια δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος Λάρισας. Μαζί με τη γυναίκα τουΆννα, κλη- ροδότησεστοΚΚΕ τοσπίτι τους στηΛάρισα, όπου λειτουργεί το τοπικό παράρτημα του «Μουσείου Αμπελακίων Περιόδου 1940- 1949». Δαμασιώτης Γιώργος (1900-1963): Τραγου- διστής της όπερας και ηθοποιός του θεά- τρου. Γεννήθηκε στον Βόλο. Σπούδασε στις μουσικές Ακαδημίες του Παρισιού, της Ρώ- μης και του Μονάχου. Σε ηλικία 25 ετών ει- σήχθηως σπουδαστής στην επαγγελματική Σχολή Θεάτρου Αθηνών. Σε ηλικία 32 ετών