Εγκυκλοπαιδικό βιογραφικό λεξικό νεότερης Θεσσαλικής ιστορίας

202 | Κ θέση του υπαρχηγού ΓΕΣ. Κατηγορείται για- τί το 1925, όταν πραγματοποιήθηκε μαχη- τική αλλά εντελώς ειρηνική διαδήλωση άοπλων αγροτών σταΤρίκαλα για τη διανο- μή των εκκλησιαστικών κτημάτων, έδωσε εντολή στη στρατιωτική του μονάδα να πυροβολήσει τους διαδηλωτές με αποτέλε- σμα να υπάρξουν επτά] νεκροί. Το 1932 ανεγέρθηκε μεγαλοπρεπές μνημείο πεσό- ντων στα Τρίκαλα χάρη στη δική του φρο- ντίδα για τη συγκέντρωση των χρημάτων και τη συμβολή των αξιωματικών και οπλι- τών του5ουσυντάγματος.Το1941ως στρα- τιωτικός διοικητής Αθηνών παρέδωσε την Αθήνα στον γερμανικό στρατό κατοχής. Το 1941 με την ιδιότητα του γενικού διευθυντή της Πανελλήνιας Ένωσης Γεωργικών Συνε- ταιρισμών πραγματοποιούσε παρεμβάσεις στις αγοραπωλησίες των σιτηρών. Απο- στρατεύθηκε με τον βαθμό του αντιστρά- τηγου το 1942. Κατά τα Δεκεμβριανά συνε- λήφθη από τον ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε ως δωσίλογος. Τιμήθηκε με πολλά μετάλλια, δόθηκε τοόνομά τουστοστρατόπεδοόπου στεγάζεται η Σχολή Υπαξιωματικών Τρικά- λων και σε δρόμο των Τρικάλων. Κάβρας Ζήσης (±1760-1844): Λόγιος και γιατρός από τα Αμπελάκια γνωστός για τη μόρφωσή του στον κύκλο των Ελλήνων λό- γιων. Αρχικά φοίτησε στη Σχολή των Αμπε- λακίων. Αναχώρησε για το Βουκουρέστι, όπου εργάστηκε για έναν χρόνοως δάσκα- λος. Το 1798 συνέχισε στην Ιατρική Σχολή τουΠανεπιστημίου της Ιένας, όπου το 1804 αναγορεύτηκε διδάκτορας της ιατρικής. Το διάστημα αυτό μετέφρασε στα ελληνικά το σύγγραμμα με τίτλο «Στοιχεία Αριθμητικής και Άλγεβρας». Τότε φέρεται να μετέφρασε με τον φίλο του Γρηγόριο Κωνσταντά και το γαλλικό έργο του αβά Μιλιότ «Στοιχεία Γε- νικής Ιστορίας». Στον Κάβρα αποδίδεται επίσης η μετάφραση του γερμανικού συγ- γράμματος «Φυσική Δημώδης εις παύσιν της δεισιδαιμονίας». Συμμετείχε στην προ- σπάθεια δημιουργίας σχολής στις Μηλιές. Επέστρεψε στον ελλαδικό χώρο και άσκησε το επάγγελμα του γιατρού σε πόλεις της Θεσσαλίας και τηςΜακεδονίας. Φέρεται να διατέλεσε γιατρός, μεταξύ άλλων, και της οικογένειας του Βελή πασά. Εικάζεται ότι πέθανε στην Υπάτη πιθανότατα το 1844. Το μεταφραστικό έργο του Κάβρα, καθώς και η γενικότερη δράση του, καταδεικνύουν το έντονο ενδιαφέρον του για την πνευματική πρόοδο, όπως αυτή συντελείται με τη διά- δοση των επιστημονικών ιδεών στον ελλα- δικό χώρο. Την πρακτική αυτή φαίνεται να θεωρεί ως το μόνο μέσο για την καταπολέ- μηση των προκαταλήψεων. Κάγιας Γ. Κωνσταντίνος: Έφεδρος ανθυπί- λαρχος από την Τσαγκαράδα. Σκοτώθηκε κατά τη γερμανική εισβολή στη θέση Δοβά Τεπέ Κρουσίων στις 8 Απριλίου 1941. ΚαγόνηςΔαν. Πανταζής: Αγωνιστής της επα- νάστασης του 1821. Καταγόταν από οικο- γένειααγροτών τουΤυρνάβου.Την περίοδο 1825-1828 πολέμησε ενταγμένος στα σώ- ματα των Χριστόδουλου Χατζηπέτρου και Ν. Στουρνάρη. Συμμετείχε στην πολιορκία τουΜεσολογγίου. Μετά την έξοδο ακολού- θησε τον Γ. Καραϊσκάκη και πολέμησε στην Αράχοβα, στο Δίστομο και στο Φάληρο. Συμμετείχε σε μάχες στην Αθήνα και την Πέτρα.Το1843-44φαίνεται εγκατεστημένος στην Αθήνα. Καδρής-ΜεχμέτΜπέης: Διορισμένοςδήμαρ- χος Τρικάλων την περίοδο 1881-1883. Το πλήρες ονοματεπώνυμό του ήταν Χατζή Μουχουεντίν Μπέης Καχριμάν Μπέη. Προ- σέφερε πολλές θετικές υπηρεσίες στους συμπατριώτες του χριστιανούς και μου- σουλμάνους και προ του 1881 και ιδίως μετά την εισβολή των Οθωμανών το 1897. Καζαβέρνης: Κλεφταρματολός από ταΧάσια.