Βελονιές της πρωτοπορίας

B E L L E É P O Q U E 25 ψηλα καπέλα κατέβαιναν από άμαξες και πολυτελή αυτοκίνητα για να δειπνήσουν στο Ριτζ* ή στουΜαξίμ,* συνοδεύοντας ντάμες με αιθέριες τουαλέτες, μανσόν, γούνες, τουρκικά σαλβάρια, τουρ- μπάνια με λοφία, αλλά και με σακάκια, κολάρα, γραβάτες και κιλότες ιππασίας, σύμφωνα με το ανδρόγυνο στιλ της συγγρα- φέως Κολέτ,* η οποία είχε ταράξει τα νερά τόσο με την ιδιόρρυθμη λογοτεχνία όσο και με την αρρενωπή της εμφάνιση. Άλλωστε, οι λεσβίες ήταν πολύ της μόδας. Στο Παρίσι της μπελ επόκ όλα δια- κρίνονταν από ελαφρότητα και γούστο. Κάποια πιο ήσυχα απογεύματα, στο ξενοδοχείο Ριτζ έπαιρνε το τσάι του και ο συγγραφέας Μαρσέλ Προυστ* τυλιγμένος με τη μάλλινη κάπα του, καταγράφοντας τις μόδες και τα ήθη της επο- χής. Στο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο κάνει τουλάχιστον δεκαέξι αναφορές στα φορέματα του Ισπανού Μαριάνο Φορτούνι. ΟΜαριάνο Φορτούνι (Mariano Fortuny yMadrazo, 1871-1949) δεν επιθυμούσε να συγκρίνεται με τους μόδιστρους της εποχής, αφού κατά την άποψή του δεν δημιουργούσε μόδα αλλά «φορέσι- μη τέχνη». Γιος τουΚαταλανού ζωγράφουMarià Fortuny yMarsal * και εγγονός –από την πλευρά της μητέρας του– του διευθυντή του μουσείουΠράδο στηΜαδρίτη, σπούδασε χημεία στη Γερμανία και γλυπτική με τον Ροντέν στοΠαρίσι. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη σκηνογραφία και τον θεατρικό φωτισμό. Με επιρροές από το Αισθητικό Κίνημα (AestheticMovement), πίστευε ότι η τέχνη οφείλει να είναι καθαρτική εμπειρία, η οποία εξευγε- νίζει το πνεύμα, και ότι η ζωή θα ήταν πλουσιότερη μόνο αν υπη- ρετούσε με κάθε τρόπο την αγνή ομορφιά. Το τέλος του 19ου αιώνα τον βρήκε στην Πόλη του Φωτός ερω- τευμένο με τη νεαρή μοδίστρα Ανριέτ Νεγκρίν, η οποία σύντομα –προς μεγάλη απογοήτευση της μητέρας του, που τη θεωρούσε παρακατιανή– έγινε μοντέλο, μούσα και σύζυγός του. Η όμορφη Παριζιάνα αποδείχθηκε ιδανική σύντροφος αλλά και εξαιρετικά