Βαθύ μπλε

B A Θ Υ Μ Π Λ Ε 13 Το μόνο που βλέπεις είναι μια μικρή σφαίρα ζωής προστα- τευμένη από έναν λεπτό ατμοσφαιρικό υμένα, που χάνεται μέσα σε ένα φαινομενικά αιώνιο και άψυχο τίποτα. Σύμφωνα με τη NASA, το Apollo 17 ήταν «η πιο παρα- γωγική και απαλλαγμένη από δυσάρεστες εκπλήξεις επαν- δρωμένη αποστολή στη Σελήνη». Ο Γιουτζίν Σέρναν και ο Χάρισον Σμιτ παρέμειναν στο φεγγάρι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, διήνυσαν με το μικρό τους σεληνιακό όχημα περισσότερα από πενήντα έξι χιλιόμετρα πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης και πήραν μαζί τους περισσότερα δείγματα βράχων, χαλικιού και ύλης από οποιαδήποτε προηγούμενη αποστολή. Όμως το σημαντικότερο που έφε- ραν πίσω ήταν αυτή η φωτογραφία, γιατί από τότε που πρωτοδημοσιεύτηκε, την παραμονή των Χριστουγέννων του 1972, έχει αναπαραχθεί ίσως περισσότερες φορές από οποιαδήποτε άλλη φωτογραφία στην ιστορία. Είναι μια εικόνα που προκαλεί συναισθήματα, συχνά τρυφερότητας και ταπεινότητας, μια εικόνα που προσφέρει ένα ιδιαίτερο είδος ενστικτώδους διορατικότητας, όχι μόνο σχετικά με τη μικρότητά μας μέσα στον χώρο, αλλά και σχετικά με την τρωτότητά μας. Αυτός ο μοναχικός, αστραφτερός μπλε πλανήτης περιβάλλεται από το αδηφάγο σκοτάδι του δια- στήματος και φαίνεται, απλά, τόσο εύθραυστος. Αυτό που κυρίως βλέπουν οι άνθρωποι σε αυτή τη φω- τογραφία είναι η ευθραυστότητα. Βλέπουν ότι η Γη είναι εύθραυστη και πεπερασμένη και ότι έτσι είναι και η ζωή. Γι’ αυτό η φωτογραφία γρήγορα έγινε σημαντικό σύμβολο