Βαλκανική τριλογία

OL I V I A MANN I NG 858 Ο λόρδος, που είχε προσκληθεί στη Ρουμανία για να δώσει διάλε­ ξη σε μια ιδιαίτερα ατυχή συγκυρία, κατηγορούσε και τον Γκάι, μαζί με όλους τους άλλους, για την κατάσταση που βρήκε εκεί. Οι Πρινγκλ ελάχιστα πράγματα μπορούσαν να περιμένουν από κείνον. Ξαφνικά ακούστηκε μια γνώριμη φωνή: «Αγαπητέ μου!», και ο Πίνκροουζ ξεχάστηκε. Ο Γκάι άφησε μια κραυγή, τινάχτηκε όρθιος και άπλωσε τα χέρια του προς το μέρος του Γιάκιμοφ, που έπεσε πα­ ραπατώντας στην αγκαλιά του. «Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!» είπε τραγουδιστά ο Γιάκιμοφ με ένθερμη αγαλλίαση. «Μα πόσο χαίρομαι! Ο αγαπητός μου φίλος σώος κι ασφαλής κοντά μας!» Υπέφεραν από την απραξία. Ο αέρας γινόταν κάθε μέρα και πιο δρο­ σερός κι ανάλαφρος, και η Χάριετ αρνιόταν να κάθεται με σταυρωμέ­ να χέρια περιμένοντας νέα του Ντιούμπεντατ. Έτσι, πρότεινε: «Πάμε να δούμε τα αξιοθέατα όσο έχουμε την ευκαιρία». Ο Γκάι, νιώθοντας άβολα να βρίσκεται κάπου όπου δεν υπήρχε δυνατότητα επικοινωνίας, έκανε μια σύντομη επίσκεψη στοΜουσείο. Την επόμενη μέρα συμφώνησε απρόθυμα να πάνε στον Παρθενώνα. Ανεβαίνοντας τα σκαλάκια ανάμεσα στα ετοιμόρροπα σπιτάκια της Πλάκας, δεν μπορούσε να χαρεί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, τα πολύχρωμα παραθυρόφυλλα, τους μικροσκοπικούς κήπους και τα άγνωστα δέντρα. Κάθε τόσο κοντοστεκόταν και, σαν τη γυναίκα του Λοτ, κοιτούσε πίσω του, προς το κέντρο της πόλης, όπου μπορεί να έφτανε κάποιο μήνυμα για εκείνον. Είτε του άρεσε είτε όχι, ήταν άμαχος σε καιρό πολέμου, και αισθανόταν ότι μονάχα η εργασία μπο­ ρούσε να δικαιολογήσει αυτό το γεγονός. Τώρα είχε στερηθεί ακόμα και τη δουλειά του. Η Χάριετ, που συμμεριζόταν τη δυστυχία του, είπε: «Αν δεν έχουμε νέα μέχρι αύριο απ’ αυτούς τους δύο, πρέπει να πας στη Διπλωματική Αποστολή και να ζητήσεις να σε φέρουν σ’ επα­ φή με τον Γκρέισι. Έτσι, θα τακτοποιηθεί η κατάσταση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο». «Ενδέχεται να τακτοποιηθεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αν ο