Βαλκανική τριλογία

OL I V I A MANN I NG 852 Ο Τόμπι δεν είχε τα απαιτούμενα προσόντα, ενώ τα προσόντα του Ντιούμπεντατ ήταν μέτρια. Κανείς από τους δυο τους δεν διέθετε ιδιαίτερες ικανότητες. Ο Γκάι θα μπορούσε να τα έχει καταφέρει και χωρίς αυτούς, και τελικά αυτό αναγκάστηκε να κάνει. Αν δεν τους είχε προσλάβει, θα τους είχαν στείλει στην Αίγυπτο, όπου θα υποχρεώ­ νονταν να υπηρετήσουν στον στρατό. Όπως είχαν τα πράγματα, δυ­ σφορούσαν που ο Γκάι δεν τους επέτρεπε να κάνουν τίποτα περισσό­ τερο από διδασκαλίες. Ο Τόμπι ήθελε να δίνει διαλέξεις, όμως ο Γκάι δεν δεχόταν ούτε να τ’ ακούσει. Όταν θυμήθηκε το ύφος με το οποίο είχε πει ο Τόμπι «Απολαμβάνω να δίνω καμιά διάλεξη πού και πού», η Χάριετ συνειδητοποίησε ότι δεν είχε συγχωρήσει ποτέ τον Γκάι για το ότι είχε σταθεί εμπόδιο στις φιλοδοξίες του. Κατάλαβε δε πως ο Γκάι είχε τον δικό του τρόπο να προκαλεί εχθρότητες. Δεν έδινε υπερ­ βολικά λίγα, έδινε υπερβολικά πολλά. Ο κόσμος πάντα περίμενε απ’ όσους έδιναν πολλά να δώσουν ακόμα περισσότερα και τους κατηγο­ ρούσε όταν εκείνοι έφταναν στο σημείο να αρνηθούν. «Αν ήμουν στη θέση σου» του είπε «θα επέμενα να δω τον Γκρέισι. Και δεν θα δεχόμουν αρνητική απάντηση». «Σίγουρα θα επιμείνω να δω τον Γκρέισι. Θα πω στον Ντιούμπε­ ντατ–» «Δεν είναι δυνατόν να δεις τον Ντιούμπεντατ! Αν έχεις λίγο μυαλό στο κεφάλι σου, δεν θα έχεις καμία σχέση μαζί του». «Γιατί όχι; Είναι φίλος». «Ναι, φίλος όπως κι ο Τόμπι Λας». «Ο Τόμπι είναι γαϊδούρι, αλλά ο Ντιούμπεντατ διαφέρει. Δεν είναι βλάκας. Θα είναι ευκολότερο να συνεννοηθώ μαζί του». «Αυτό θα το δούμε». Η πίστη του Γκάι, ακόμα και η αδικαιολόγητη πίστη του, είχε τον δικό της δυναμισμό κι η Χάριετ δεν θα κατάφερνε να την κλονίσει. Αρκετά δύσκολη ήταν ήδη η θέση τους. Έτσι, αρκέστηκε στο να πει: «Ο Τόμπι πιστεύει ότι μας αποθάρρυνε και θα σηκωθούμε να φύ­ γουμε. Ξέρει ότι δεν έχουμε πολλά λεφτά. Χωρίς χρήματα κανείς δεν μπορεί να μείνει για πολύ καιρό σε μια ξένη πρωτεύουσα».