Βαλκανική τριλογία

ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ 851 να ασκήσει τα καθήκοντά του από το κρεβάτι του πόνου, αν καταλα­ βαίνεις τι εννοώ. Δεν μπορείς να πεις σ’ έναν τέτοιον άνθρωπο “Δεν τα βγάζεις πέρα, χρειάζεσαι κάποιον να βάλει μια τάξη”, έτσι δεν εί­ ναι;» Κοίταξε συνοφρυωμένος τον Γκάι, ο οποίος, συγκινημένος από την έκκλησή του, έγνεψε με συμπονετική κατανόηση. Μεσολάβησε μια παρατεταμένη πένθιμη παύση, την οποία διέκοψε η Χάριετ. «Πότε μπορεί ο Γκάι να δει τον κύριο Γκρέισι;» θέλησε να μάθει. Ο Τόμπι ίσιωσε το κορμί του και ακούμπησε τα χέρια του πάνω στο γραφείο με έναν τρόπο σαν να αναγκαζόταν να κάνει επίδειξη της εξου­ σίας του λόγω της έλλειψης διακριτικότητας από μέρους της Χάριετ. «Θα μπορούσα…» Δίστασε κάπως και τράβηξε μια τελευταία τζού­ ρα από την πίπα του προτού αναλάβει τη δέσμευση: «Θα μπορούσα να σου κλείσω ένα ραντεβού με τον Ντιούμπεντατ». «Σοβαρά μιλάς;» ρώτησε η Χάριετ. Ο Τόμπι την αγνόησε και απευθύνθηκε στον Γκάι. «Δεν γίνεται να σου πω πότε ακριβώς θα μπορέσει να σε δει. Ίσως πάρει μια δυο μέρες. Είναι πνιγμένος, κυριολεκτικά μέχρι τον λαιμό… Ουσιαστικά, εκείνος τρέχει τη Σχολή, ξέρετε! Είμαι βέβαιος όμως ότι θα σε δει, οπωσδήποτε». Ο Τόμπι έγνεψε καθησυχαστικά κι ύστερα σηκώθηκε. «Πού μένετε;» Σημείωσε το όνομα του ξενοδοχείου κι έπειτα έτεινε το μεγάλο μαλακό χέρι του. «Θα είμαστε σε επαφή». Έκανε μια παύση, ρούφηξε την πίπα του και συμπλήρωσε: «Και θα κάνω ό,τι μπορώ για σένα. Σου δίνω τον λόγο μου». Βγαίνοντας πάλι στη γεμάτη σκόνη ζέστη του πρωινού, οι Πρινγκλ περπάτησαν μέχρι την πλατεία Ομονοίας χωρίς ν’ ανταλλάξουν λέξη κι έπειτα η Χάριετ ξέσπασε: «Ραντεβού με τον Ντιούμπεντατ! Φτάσαμε σε τέτοιο σημείο;». Ο Γκάι άφησε ένα κοφτό γελάκι σοκαρισμένος και αναγκάστηκε να παραδεχτεί: «Είναι απίστευτο». Έδειχνε τόσο χλωμός, ώστε της Χάριετ δεν της έκανε καρδιά να πει πως, κατά τη γνώμη της, ο ίδιος την είχε δημιουργήσει αυτή την κα­ τάσταση με την απέραντη γενναιοδωρία του που δεν έκανε διακρίσεις.