Βαλκανική τριλογία

ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ 849 «Διά της ασυνήθιστης οδού;» ρώτησε η Χάριετ. Ο Τόμπι ανασήκωσε το ένα φρύδι, έβγαλε την πίπα από το στόμα και είπε σοβαρά: «Ο κύριος Γκρέισι έχει τραυματίσει τη σπονδυλική του στήλη». Ξανάφερε την πίπα στο στόμα κάτω από το μουστάκι του και έκα­ νε να την ανάψει. «Ποιος τον αντικαθιστά στα καθήκοντά του όσο δεν είναι καλά;» «Χμ, χμ, χμ, χμ». Ο Τόμπι, ρουφώντας και παίρνοντας κοφτές ανά­ σες, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το ένα σπίρτο και να ανάψει άλλο. «Κανείς» αποκρίθηκε τελικά και πρόσθεσε: « Για να λέμε την αλήθεια ». «Ποιος είναι επικεφαλής, τότε;» «Δύσκολο να πει κανείς. Ο κύριος Γκρέισι δεν κάνει κάποια δου­ λειά, αλλά του αρέσει να αισθάνεται πως έχει τον έλεγχο. Εσύ σίγουρα καταλαβαίνεις!» Ο Γκάι έγνεψε καταφατικά. Όντως καταλάβαινε. «Μα θα πρέπει να υπάρχει κάποιος υποδιευθυντής» είπε. «Απο­ κλείεται να μπορεί να διευθύνει ολομόναχος αυτό το μέρος». «Βασικά, όχι». Άναψε κι άλλο σπίρτο και μεσολάβησε μια μεγάλη καθυστέρηση καθώς συνέχιζε τις προσπάθειες να ανάψει την πίπα του. Τέλος, σαν από θαύμα, μια κλωστή καπνού πρόβαλε από το κοίλωμα, και, τινάζοντας το σπίρτο για να το σβήσει, ο Τόμπι έγειρε μπροστά με ύφος εξομολογητικό. «Γεγονός είναι πως, όταν φτάσαμε εδώ, ο κύριος Γκρέισι είχε μεγάλο πρόβλημα. Οι δύο βοηθοί του το είχαν σκάσει, πα­ ρατώντας τον…ε λοιπόν…» –ο Τόμπι έριξε μια νευρική ματιά στηΧάριετ προτού ολοκληρώσει την πρότασή του– «…στα κρύα του λουτρού». «Για ποιον λόγο;» «Ήταν μια απ’ αυτές τις περιπτώσεις…Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, αλλά ξέρετε τώρα πώς γίνεται: μια παρεξήγηση, μερικές βαριές κου­ βέντες πάνω στον θυμό… Συμβαίνουν αυτά! Τέλος πάντων, σηκώθη­ καν κι έφυγαν». «Και πώς τα κατάφεραν; Όσοι εργάζονται στην Οργάνωση είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, γι’ αυτό και απαλλάσσονται από τη στρατιω­ τική θητεία».