Utopia avenue

D A V I D M I T C H E L L 34 «Μπορείτε να παίξετε το δεύτερο σετ οι δυο σας;» «Μη λες κουλαμάρες» αποκρίνεται ο ντράμερ. «Ηλεκτρικά μπλουζ χωρίς μπάσο;» Ο Γιάσπερ παίρνει μια δύσπιστη έκφραση. «Θα ακούγονταν μονοδιάστατα. Και φυσαρμόνικα ποιος θα παίξει;» «O Μπλάιντ Γουίλι Τζόνσον είχε μόνο μια παμπάλαια ακουστική» λέει ο Όσκαρ Μόρτον. «Ούτε ενισχυτές, ούτε ντραμς, ούτε τίποτα». «Άμα θέλεις να φύγω» λέει ο ντράμερ, «πλήρωνε». «Συμφώνησα να πληρώσω τον Άρτσι για ενενήντα λεπτά» λέει ο Όσκαρ Μόρτον. «Παίξατε τριάντα. Αν δεν παίξετε ενενήντα, θα πά­ ρετε μηδέν εις το πηλίκον». «Κύριοι» παρεμβαίνει ο Λέβον. «Έχω μια πρόταση». Ο Όσκαρ Μόρτον γυρίζει. «Εσύ ποιος είσαι;» «Λέβον Φράνκλαντ, από τη Moonwhale Music. Αυτός εδώ είναι ο πελάτης μου, ο μπασίστας ΝτινΜος. Ίσως να είμαστε η διέξοδός σας». Είμαι; σκέφτεται ο Ντιν. Είμαστε; «Η διέξοδος από τι;» ρωτά ο Μόρτον. «Από το πρόβλημά σας» λέει ο Λέβον. «Έξω είναι εκατό πελάτες που σε λίγο θα αρχίσουν να ζητούν επιστροφές. Επιστροφές , κύριε Μόρτον. Έχετε τα νοίκια. Τους λογαριασμούς των Χριστουγέννων. Εκατό επιστροφές είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε. Αν όμως αρνηθείτε …», ο Λέβον μορφάζει, «…τα μισά απ’ αυτά τα παιδιά είναι κλασμένα απ’ τα σπιντάκια. Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν πολύ άσχημα. Ακόμα και επεισοδιακά. Τι θα συμπεράνουν απ’ αυτό οι δικαστές του Γουεστμίνστερ; Πρέπει να παρουσιάσετε μια καινούρ­ για μπάντα. Χωρίς χρονοτριβή». «Την οποία τυχαίνει να έχεις εσύ » λέει ο Γκριφ, «χωμένη πανέξυπνα στον κώλο σου;». «Την οποία τυχαίνει να έχουμε εμείς » –ο Λέβον δείχνει τους παίκτες– «εδώ μπροστά μας. Γιάσπερ ντε Ζουτ, κιθάρα και φωνητικά · Πίτερ “Γκριφ” Γκρίφιν, ντραμς · και, για πρώτη φορά, Ντιν Μος, ταλέντο στο μπάσο, φυσαρμόνικα, φωνητικά. Έχει Fender, και θα παίξει». Ο ντράμερ κοιτάζει τον Ντιν με μισό μάτι. «Απλά έτυχε να έχεις μαζί σου μπάσο, πάνω που μας την έκανε ο μπασίστας μας;»