Utopia avenue

U T O P I A A V E N U E 29 παζλ, Ντιν. Ελάχιστοι μπασίστες θα ήταν αρκετά συνεπείς για τον Γκριφ και αρκετά δημιουργικοί για τον Γιάσπερ». Ο Ντιν πάει με τα νερά του. «Κι εσύ θα είσαι ο μάνατζερ;» «Προφανώς». «Μα ο Γιάσπερ και ο Γκριφ είναι ήδη σε μπάντα». «Οι Blues Cadillac δεν είναι μπάντα. Ένα ετοιμοθάνατο σκυλί είναι. Το να δώσουμε τέλος στο μαρτύριό του θα ήταν ελεημοσύνη». Μια στάλα ιδρώτα απ’ το ταβάνι βρίσκει τον Ντιν στον σβέρκο. «Ο μάνατζέρ τους θα διαφωνούσε». «Ο πρώην μάνατζερ του Άρτσι το έσκασε με τον κουμπαρά, οπότε την μπάντα τη μανατζάρει ο Λάρι Ράτνερ. Δυστυχώς, ξέρει από μα­ νατζεριλίκι όσο ξέρω εγώ από επί κοντώ». Ο Ντιν πίνει μια γουλιά μπέρμπον με κόκα κόλα. «Μου κάνεις προσφορά, λοιπόν;» «Πρόταση». «Δεν θα έπρεπε να κάνουμε ένα δοκιμαστικό, τουλάχιστον, πριν–», ο Ντιν κρατιέται και δεν λέει «καταλήξουμε στο κρεβάτι» – «αποφα­ σίσουμε;». «Οπωσδήποτε. Όπως τα έφερε η μοίρα, έχεις το μπάσο σου μαζί σου, και ένα ξεσηκωμένο ακροατήριο. Το μόνο που χρειάζομαι από σένα είναι ένα ναι». Τι λέει τούτος; «Εδώ παίζει ο Άρτσι Κίνοκ. Έχει μπασίστα. Δεν μπο­ ρούμε να κάνουμε οντισιόν τώρα». Ο Λέβον βγάζει τα μπλε γυαλιά του και αρχίζει να καθαρίζει τους φακούς. «Όμως η απάντηση στην ερώτηση “ Θα ήθελες ένα δοκιμαστικό με τον Γιάσπερ και τον Γκριφ; ” είναι “ Ναι ”, ναι;» «Τι να πω, ναι, μάλλον, μα–» «Επιστρέφω σε λίγα λεπτά». Ο Φράνκλαντ ξαναφοράει τα γυαλιά του. «Έχω ένα ραντεβού. Δεν θα μου πάρει πολύ». «Ραντεβού; Τώρα; Με ποιον;» «Με τις Σκοτεινές Τέχνες». Ενώ περιμένει να επιστρέψει ο Λέβον Φράνκλαντ, ο Ντιν στέκεται στη γωνία, φύλακας του μπάσου και του σακιδίου του. Παίζει το