Utopia avenue

D A V I D M I T C H E L L 26 τερ. Δεν είναι και το Ριτζ, αλλά είναι πιο ζεστό από τη γέφυρα του Γουότερλου». «Δεν μανατζάρεις τους Great Apes εσύ;» «Όχι πια. Καλλιτεχνικές διαφωνίες. Ψάχνω» –εκεί κοντά σπάνε τζάμια και ακούγεται δαιμόνιο γέλιο– «καινούργια ταλέντα». Ο Ντιν δελεάζεται. Θα είναι ζεστά και στεγνά. Αύριο θα μπορέσει να κάνει τράκα κατιτί για πρωινό, να πλυθεί και να αρχίσει να τηλε­ φωνεί στους αριθμούς που έχει στο μαύρο καταλογάκι του. Ο Φράν­ κλαντ πρέπει να έχει τηλέφωνο. Το θέμα είναι, τι γίνεται αν αυτό το σωσίβιο έχει αντίτιμο; «Αν νιώθεις ευάλωτος στον καναπέ μου» –ο Λέβον δείχνει να το διασκεδάζει– «μπορείς να κοιμηθείς στο μπάνιο μου. Η πόρτα κλει­ δώνει». Άρα είναι αδερφή , συνειδητοποιεί ο Ντιν, και ξέρει ότι το έχω καταλάβει… Αν όμως δεν έχει κόλλημα αυτός, γιατί να έχω εγώ ; «Οκαναπές είναι μια χαρά». Το υπόγειο του καφέ μπαρ 2i στο 59 της Ολντ Κόμπτον είναι ζεστό, σκοτεινό και υγρό σαν μασχάλη. Δυο γυμνοί γλόμποι κρέμονται πά­ νω από μια χαμηλή σκηνή φτιαγμένη από σανίδια και κιβώτια. Οι τοίχοι ιδρώνουν και το ταβάνι στάζει. Κι ωστόσο, μόλις πριν από πέντε χρόνια το 2i ήταν μια από τις πιο μοδάτες βιτρίνες για νέα ταλέντα στο Σόχο: αποδώ ξεκίνησαν την καριέρα τους ο Κλιφ Ρί­ τσαρντ, ο Χανκ Μάρβιν, ο Τόμι Στιλ και ο Άνταμ Φέιθ. Επί σκηνής απόψε βρίσκονται οι Archie Kinnock’s Blues Cadillac, με τον Άρτσι Κίνοκ στα φωνητικά και τη ρυθμική κιθάρα · τον Λάρι Ράτνερ στο μπάσο · έναν ντράμερ με γιλέκο του οποίου τα τύμπανα είναι υπερ­ βολικά μεγάλα για τη σκηνή · κι έναν ψηλό, λεπτό, ξέφρενο στην όψη κιθαρίστα με ροζουλί δέρμα, κοκκινωπά μαλλιά και στενά μάτια. Το μοβ σακάκι του ανεμίζει και τα μαλλιά του κρέμονται στην ταστιέρα του. Η μπάντα παίζει το παλιό σουξέ του Άρτσι Κίνοκ «Lonely As Hell». Σχεδόν σε δευτερόλεπτα, ο Ντιν καταλαβαίνει ότι όχι ένα, αλλά δύο λάστιχα της Blues Cadillac έχουν ξεφουσκώσει. Ο Άρτσι Κίνοκ είναι μεθυσμένος, μαστουρωμένος ή και τα δύο. Στενάζει μπλουζίστικα στο μικρόφωνο –« I’m looo-ooonely as hell, babe, loo-ooonely