Utopia avenue

U T O P I A A V E N U E 25 παρασκήνια του Brighton Odeon. Στην Επιθεώρηση των Μελλοντι­ κών Αστέρων. Μανατζάριζα τους Great Apes. Ή τουλάχιστον προ­ σπαθούσα. Ήσουν με τους Battleship Potemkin. Παίξατε το“Dirty River”. Φοβερό τραγούδι». Ο Ντιν είναι επιφυλακτικός με τους επαίνους, ιδίως από μια πιθα­ νή αδερφή. Από την άλλη, η συγκεκριμένη πιθανή αδερφή είναι μά­ νατζερ, και τελευταία ο Ντιν δεν παίρνει επαίνους από κανέναν για τίποτα. «Εγώ το έγραψα το “Dirty River”. Δικό μου τραγούδι είναι». «Αυτό αντιλαμβάνομαι. Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι εσύ και οι Potemkin τα σπάσατε». Η μύτη του Ντιν έχει παγώσει. «Μου έδωσαν τα παπούτσια στο χέρι. Για “ρεβιζιονισμό”». Το γέλιο του Λέβον Φράνκλαντ βγαίνει ανάκατο με σύννεφα πα­ γωμένης αναπνοής. «Όσο να ’ναι, διαφέρει απ’ τις “καλλιτεχνικές διαφωνίες”». «Έγραψαν ένα τραγούδι για τον Πρόεδρο Μάο και είπα πως ήταν παπαριά. Το ρεφρέν πήγαινε “ Πρόεδρε Μάο, Πρόεδρε Μάο, την κόκκινη σημαία σου θα φάω ”. Μα τον Θεό». «Είσαι καλύτερα χωρίς αυτούς». Ο Λέβον Φράνκλαντ βγάζει ένα πακέτο Rothmans και κερνάει τον Ντιν. «Είμαι πανί με πανί χωρίς αυτούς, που να με πάρει». Με μουδια­ σμένα δάχτυλα, ο Ντιν παίρνει ένα τσιγάρο. «Πανί με πανί, που να με πάρει, και τα σκατά μού ’χουν φτάσει ως τον λαιμό». Ο Φράνκλαντ ανάβει το τσιγάρο του Ντιν, έπειτα το δικό του, με έναν ακριβό Zippo. «Δεν γινόταν να μην το πάρει τ’ αυτί μου…» Γνέ­ φει κατά την Αίτνα. «Δηλαδή δεν έχεις κάπου να μείνεις απόψε;» Μια διμοιρία μοντ περνάνε από δίπλα τους, ντυμένοι τα καλά, παρασκευιάτικά τους ρούχα. Έχουν κατεβάσει τα σπιντάκια τους και πάνε στο Marquee, μαντεύει ο Ντιν. «Όχι. Πουθενά». Ο Φράνκλαντ παίρνει μια απόφαση. «Έχω μια πρόταση». Ο Ντιν αναριγεί. «Ναι, ε; Τι σόι πρόταση;» «Παίζει μια μπάντα απόψε στου 2i. Θα ήθελα τη γνώμη σου ως μουσικού για τις προοπτικές τους. Αν με ακολουθήσεις, μπορείς να την πέσεις στον καναπέ μου. Το διαμέρισμά μου είναι στοΜπεϊσγουό