Utopia avenue

D A V I D M I T C H E L L 24 ρασκευές συνήθως είναι στο Mandrake. Ο Αλ είναι στου Bunjie στη Λίτσφιλντ. Μπορεί ο Αλ να του πει να κοιμηθεί στρωματσάδα σπίτι του ως τη Δευτέρα. Αύριο θα ψάξει καινούργια δουλειά σε καφετέρια. Ιδανικά, σε κάποια απόσταση απ’ την Αίτνα. Μπορώ να τη βγάλω με ψωμί και Μάρμαϊτ μέχρι να ξαναπληρωθώ . Αλλά … αν η Τύχη ευνοεί τους φρόνιμους; Αν ρίξει αυτή την τελευ­ ταία ζαριά, φάει τα λεφτά του για να μπει σ’ ένα κλαμπ, να φλερτάρει καμιά κυριλέ κοπέλα με δικό της διαμέρισμα, κι αυτή την κοπανήσει μόλις πάει ο Ντιν στον καμπινέ; Δεν θα ήταν η πρώτη φορά . Ή αν τον πετάξει κάνας πορτιέρης, σκνίπα στο μεθύσι, στο πεζοδρόμιο, μέσα στον πάγο και τα ξερατά, στις τρεις το πρωί χωρίς λεφτά για το τρένο; Ο μόνος τρόπος να επιστρέψει στο Γκρέιβσεντ τότε θα είναι να το κόψει ποδαράτο. Στην απέναντι πλευρά της Ντ’ Αρμπλέ ένας άστεγος σκαλίζει έναν ξέχειλο κάδο στο φως ενός αυτόματου πλυντηρίου. Κι αν έριξε κι αυτός κάποτε μια τελευταία ζαριά ; Ο Ντιν το λέει φωναχτά: «Κι αν τα τραγούδια μου είναι σκατά κι απόσκατα;» Αν απλώς παραμυθιάζομαι ότι είμαι μουσικός; Ο Ντιν πρέπει να πάρει μια απόφαση. Ξαναβγάζει το κέρμα των έξι πενών. Κορόνα, απ’ την Ντ’ Αρμπλέ στο Γκρέιβσεντ . Γράμματα, Μπρούερ και Σόχο και μουσική . Ο Ντιν στρίβει το κέρμα στον αέρα… «Με συγχωρείς, είσαι ο Ντιν Μος;» Το κέρμα πέφτει στο ρείθρο κι εξαφανίζεται. Το κέρμα μου! Ο Ντιν γυρίζει και βλέπει τον μπίτνικ που πιθανόν είναι αδερφή από τον πάγκο της Αίτνας. Φοράει γούνινο καπέλο, σαν ρώσος κατάσκοπος, αν και η προφορά του ακούγεται αμερικάνικη. «Φτου, συγγνώμη, σ’ έκανα κι έχασες το κέρμα σου…» «Ναι, που να πάρει». «Περίμενε, να το, κοίτα…» Ο άγνωστος σκύβει και παίρνει το κέρμα του Ντιν από μια χαραμάδα. «Ορίστε». Ο Ντιν το βάζει στην τσέπη. «Και ποιος είσαι εσύ;» «Με λένε Λέβον Φράνκλαντ. Γνωριστήκαμε τον Αύγουστο, στα