Utopia avenue

D A V I D M I T C H E L L 20 καθόλου αν θα έχουν διαθέσιμο κρεβάτι. Και μέχρι να φτάσει εκεί, θα έχει πάει δέκα και μισή. Για άλλη μια φορά, ο Ντιν ξεψαχνίζει τη λίστα των Λονδρέζων που (α) ίσως τον βοηθήσουν και (β) έχουν τη­ λέφωνο. Το μετρό κλείνει κατά τα μεσάνυχτα, οπότε, αν ο Ντιν σκά­ σει σε καμιά πόρτα στο Μπρίξτον ή το Χάμερσμιθ με το μπάσο και το σακίδιό του και δεν είναι κανείς εκεί, θα βρεθεί παγιδευμένος. Σκέ­ φτεται μέχρι και τα μέλη των Battleship Potemkin, όμως υποψιάζε­ ται ότι αυτή η πόρτα έχει κλείσει για τα καλά. Ο Ντιν ρίχνει μια ματιά στον πελάτη με τα μπλε γυαλιά. Έχει αφή­ σει το RecordWeekly κι έχει πιάσει ένα βιβλίο, τους Άθλιους του Παρισιού και του Λονδίνου . Ο Ντιν αναρωτιέται αν είναι μπίτνικ. Κάτι τύποι στη σχολή παρίσταναν τους μπιτ. Κάπνιζαν Gauloises, μιλούσαν περί υπαρξισμού και σουλάτσαραν με γαλλικές εφημερίδες στο χέρι. «Έι, Κλάπτον». Η Πρου έχει ταλέντο στα παρατσούκλια. «Τι περι­ μένεις, να φτιαχτούν οι ζεστές σοκολάτες από μόνες τους;» «Ο Κλάπτον είναι κιθαρίστας » εξηγεί για εκατοστή φορά ο Ντιν. «Εγώ είμαι μπασίστας , ανάθεμά με». Εντοπίζει την Πρου, που δείχνει ευχαριστημένη απ’ τον εαυτό της. Ο μικρός ακάλυπτος πίσω από την κουζίνα της Αίτνας είναι ένα κα­ πνισμένο πηγάδι ομίχλης που δεν χωράει κάτι περισσότερο από σκου­ πιδοτενεκέδες. ΟΝτιν παρακολουθεί έναν αρουραίο να σκαρφαλώνει σ’ ένα λούκι προς το τετράγωνο της υποφωτισμένης νυχτερινής συν­ νεφιάς. Τραβάει μια τελευταία ρουφηξιά καπνό από το τελευταίο του Dunhill. Είναι περασμένες δέκα η ώρα, και η βάρδιά του με τη Σάρον τελείωσε. Η Σάρον έχει επιστρέψει στο τσαρδί της, αφού δάνεισε στον Ντιν οκτώ σελίνια. Το εισιτήριο του τρένου για το Γκρέιβσεντ, στη χειρότερη περίπτωση . Από την πόρτα της κουζίνας, ο Ντιν ακούει τον κύριο Κρά­ ξι να μιλά στα ιταλικά με τον πλέον προσφάτως αφιχθέντα στην Αγγλία ανιψιό. Δεν μιλά σχεδόν καθόλου αγγλικά, μα δεν σου χρειάζεται η γλώσσα για να σερβίρεις τα τσουκάλια της καυτής μπολονέζ που, περιχυμένη σε μακαρόνια, είναι το μόνο πιάτο της Αίτνας. Εμφανίζεται ο κύριος Κράξι. «Κάτι ήθελες να μου πεις, Μος». Ο Ντιν σβήνει το τσιγάρο του στις πλίνθους του δαπέδου. Το