Uglies

σχοινί με κόμπους. Η άλλη άκρη του ήταν δεμένη ακόμη στον σιδερένιο σκελετό της γέφυρας. Η Τάλι τέντωσε το σχοινί και το έδεσε στο γνωστό δέντρο. Χρειάστηκε να κρυφτεί πάλι στο ψηλό χορτάρι καθώς περ- νούσε άλλο ένα ταχύπλοο από το ποτάμι. Οι άνθρωποι που χόρευαν στο κατάστρωμα δεν είδαν το σχοινί που ήταν τεντω- μένο ανάμεσα στη γέφυρα και στην όχθη. Ποτέ δεν το έβλε- παν. Οι καινούριοι ωραίοι ήταν υπερβολικά απορροφημένοι από τα γλέντια τους για να προσέξουν τέτοια μικροπράγματα. Όταν χάθηκαν τα φώτα του ταχύπλοου, η Τάλι δοκίμασε το σχοινί με όλο της το βάρος. Μια φορά είχε λυθεί από το δέντρο, οπότε εκείνη κι ο Πέρις είχαν διαγράψει μια μεγάλη ταλάντωση πάνω από τον ποταμό πριν πέσουν στο παγωμέ- νο νερό. Η Τάλι χαμογέλασε στη θύμηση, συνειδητοποιώντας ότι θα προτιμούσε να ξαναζήσει αυτή την περιπέτεια –να εί- ναι μουσκεμένη και παγωμένη με τον Πέρις– παρά να είναι στεγνή και ζεστή απόψε αλλά μονάχη της. Κρεμασμένη ανάποδα και σφίγγοντας με τα χέρια και τα πόδια της τους κόμπους κατά μήκος του σχοινιού, η Τάλι σκαρφάλωσε στον μεταλλικό σκελετό της γέφυρας και μετά τη διέσχισε σαν κλέφτης, περνώντας στη Συνοικία των Και- νούριων Ωραίων. Η Τάλι ήξερε πού έμενε ο Πέρις από το ένα και μοναδικό μήνυμα που της έστειλε από τότε που έγινε ωραίος. Ο Πέ- ρις δεν είχε αναφέρει διεύθυνση, αλλά η Τάλι ήξερε το κόλπο ν’ αποκρυπτογραφεί τους φαινομενικά ανάκατους αριθμούς στο τέλος ενός μηνύματος. Οδηγούσαν σ’ ένα κτίριο που λε- [ 10 ]