Uglies

[ 7 ] H ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΩΝ ΩΡΑΙΩΝ Μ όλις είχε μπει το καλοκαίρι κι ο ουρανός είχε ένα χρώ- μα που θύμιζε εμετό γάτας. Βέβαια, σκέφτηκε η Τάλι, για να πετύχεις αυτές τις ρόδινες αποχρώσεις θα έπρεπε για ένα διάστημα να δίνεις στη γάτα σου μόνο γατοτροφές με γεύση σολομού. Πάντως, τα σύννε- φα όπως έτρεχαν θύμιζαν λιγάκι ψάρια, γιατί έτσι όπως τα ξέ- φτιζε ο άνεμος ήταν σαν να είχαν λέπια. Καθώς ξεθώριαζε το φως της μέρας, από τα κενά ανάμεσά τους φαίνονταν μεγάλα σκούρα μπλε κομμάτια της νύχτας, σαν αναποδογυρισμένος ωκεανός, απύθμενος και παγερός. Κάθε άλλο καλοκαίρι θα ήταν όμορφο ένα τέτοιο ηλιοβασί- λεμα. Αλλά από τότε που έγινε ωραίος ο Πέρις τίποτα δεν της φαινόταν όμορφο. Είναι απαίσιο να χάνεις τον καλύτερό σου φίλο, έστω κι αν είναι μόνο για τρεις μήνες και δύο ημέρες. Η Τάλι Γιάνγκμπλαντ περίμενε να σκοτεινιάσει. Από το ανοιχτό της παράθυρο έβλεπε τη Συνοικία των Και-