Τζακ

M A R I L Y N N E R O B I N S O N 14 Μπάουτον και… τον αέρα. Όπως ο φώσφορος, ξέρετε. Χωρίς πραγματική φλόγα, φυσικά. Πιο πολύ σαν τη βιοφωταύγεια των μανιταριών. Μια ροδαλή άλως αμηχανίας γύρω από κα- θετί, και το πιο συνηθισμένο. Αδύνατον να κρυφτεί. Υποθέτω ότι η εντροπία θα ’πρεπε να έχει ένα φωτοστέφανο…» «Μη μιλάτε» είπε εκείνη. «Από νευρικότητα». «Το ξέρω». «Μη δίνετε σημασία». «Μου ραγίζετε την καρδιά». Εκείνος γέλασε. «Απλώς μιλάω για να σας κρατήσω εδώ να με ακούσετε. Σίγουρα δεν έχω πρόθεση να σας ραγίσω την καρδιά». «Όχι, λέτε απλώς την αλήθεια. Και είναι κρίμα. Ποτέ δεν είδα στη ζωή μου λευκό άντρα που να ’χει ωφεληθεί λιγότερο από το γεγονός πως είναι λευκός και άντρας». «Μπα, έχει τη χρησιμότητά του, ακόμα και για μένα. Υπο- τίθεται ότι ξέρω πόσες σαπουνόφουσκες υπάρχουν σε μια πλάκα σαπούνι.* Είχα την τιμή να βοηθήσω να γίνουν δημό- σιοι αξιωματούχοι κάποιοι πολύ απίθανοι τύποι. Έχω…» «Μη» είπε εκείνη. «Μη, μη. Πρέπει να μιλήσω για τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τη Δευτέρα. Κι αυτό δεν έχει τίποτα το αστείο». * Προκειμένου οι λευκοί να εμποδίσουν τους μαύρους να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, απαιτούσαν απ’ αυτούς να αποδείξουν τη νοητική τους επάρκεια απαντώντας σε σειρά εξωφρενικών ερωτήσεων, του τύπου «πόσες σαπουνόφουσκες υπάρχουν σε μια πλάκα σαπούνι». Η αδυναμία τους να απαντήσουν τους απέκλειε από την εκλογική διαδικασία.