Τζακ

M A R I L Y N N E R O B I N S O N 16 «Κι εσείς πηγαίνετε μέσα». «Μόλις φύγετε». Γέλασαν. Μετά από ένα λεπτό, εκείνος είπε, «Απλώς κοιτάξτε. Μπο- ρώ». Και ανασήκωσε το καπέλο του κι απομακρύνθηκε αργά, με τα χέρια στις τσέπες. Κι αν στράφηκε να κοιτάξει, ήταν αφού εκείνη είχε κλείσει πίσω της την πόρτα. Μια βδομάδα αργότερα, επιστρέφοντας από το σχολείο, βρήκε τον Άμλετ της στο σκαλοπάτι της βεράντας. Ανάμεσα στις σελίδες υπήρχαν δυο δολάρια και κάτι γραμμένο με μο- λύβι στη μέσα πλευρά του εξωφύλλου. Αν είχα μια ευχή, έστω και μόνο μία, Η χάρη της θα φώτιζε εσένα μοναχά. Αν είχα μόνο μία επιούσια προσευχή, Εσένα θα συνόδευε σαν τρυφερή πνοή. Αν είχε η καρδιά μου μιαν άθραυστη χορδή, Απτή, φθαρτή, τραγουδιστή. Ω, με αρρωσταίνουν όλοι αυτοί οι αριθμοί! ΧΡΕΟΣ ένα δολάριο. Κι ένα βιβλίο. Μακρύς αποχαιρετισμός! Αμηχανία. Ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενε να δει. Δυ- σπιστία. Μετά από έναν σχεδόν χρόνο. Έσβησε το τσιγάρο