Τσάι στη Σαχάρα

Τ Σ Α Ϊ Σ Τ Η Σ Α Χ Α Ρ Α 19 δεν του ταιριάζουν. Και ο πόλεμος αποτελούσε μία όψη της μηχανοποιημένης εποχής που ήθελε να αφήσει πίσω του. Στη Νέα Υόρκη είχαν ανακαλύψει ότι η Βόρεια Αφρική αποτελούσε ένα από τα λίγα μέρη στα οποία θα μπορούσαν να ταξιδέψουν με πλοίο. Στις προηγούμενες επισκέψεις του, κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στο Πα­ ρίσι και τη Μαδρίτη, του είχε φανεί ότι θα μπορούσε να μείνει κάνα χρόνο εκεί ∙ σε κάθε περίπτωση ήταν κοντά στην Ισπανία και την Ιταλία και μπορούσαν να περάσουν απέναντι αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Το μικρό φορτηγό πλοίο τούς είχε ξεράσει μέσα απ’ το ευρύχωρο στόμα του την προηγούμενη μέρα, αφήνοντάς τους στην καυτή αποβάθρα, ιδρωμένους και κατσούφηδες απ’ την ταραχή τους, και για αρκετή ώρα κανείς δεν τους είχε δώ­ σει σημασία. Καθώς στεκόταν εκεί, κάτω από τον ζεματι­ στό ήλιο, είχε μπει στον πειρασμό να επιβιβαστεί ξανά στο καράβι και να συνεχίσει για Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο χωρίς να ρίξει τα μούτρα του, αφού ήταν εκείνος που τους είχε πείσει να πάνε στη Βόρεια Αφρική. Έτσι λοιπόν κοίταξε ανέκφραστος την απο­ βάθρα από πάνω ως κάτω, έκανε μερικά κάπως υποτιμη­ τικά σχόλια για την τοποθεσία και άφησε το θέμα εκεί, παίρνοντας σιωπηρά την απόφαση να ξεκινήσει το συντο­ μότερο δυνατό για την ενδοχώρα. Ο άλλος άντρας στο τραπέζι, όταν δεν μιλούσε, σφύρι­ ζε αμέριμνα έναν σκοπό μέσα απ’ τα δόντια του. Ήταν λίγο νεότερος, πιο γεροδεμένος και εντυπωσιακά ωραίος, όπως του έλεγε συχνά η κοπέλα, σαν τους ηθοποιούς της