Τρόμος στο Χάλοουιν - Εγώ, η μαμά και τα μυστήρια

25 Η ΣΥΜΦΩΝΊΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΊΟΥ η Ρόξι ενθουσιασμένη. «Κανείς άλλος δεν πρόκειται να έχει τέτοια στολή στο πάρτι. Μόνο που, αγαπητή μου Έμιλι, λυπάμαι που σ’ το λέω, αλλά η πιο πρωτότυπη στολή θα είναι η δικιά μου. Φέτος εγώ θα κερδίσω το βραβείο για την καλύτερη στολή». «Τι θα ντυθείς;» τη ρώτησε ο Τζέιμι γεμάτος περιέρ- γεια. Η Ρόξι χαμογέλασε με ένα αινιγματικό και κάπως αστείο βλέμμα πίσω από τα μπλε μεγάλα της γυαλιά. «Α, όχι, δεν πρόκειται να χαλάσω την έκπληξη. Η στολή μου θα είναι η πιο τρομακτική απ’ όλες. Καμία σχέση με φαντάσματα και μάγισσες! Μόλις με δει η κυρία Κρέι, θα τρέξει να δώσει σ’ εμένα το βραβείο. Και δεν πρόκειται να μου πάρετε κουβέντα παραπάνω». ΗΛίντα έβγαλε έναν αναστεναγμό. «Χμ, είστε σίγου- ροι ότι εγώ και η Έμιλι πρέπει να έρθουμε στο πάρτι;» ρώτησε. «Μαμά!» φώναξε ξεφυσώντας το κορίτσι, που περί- μενε πώς και πώς αυτή τη μέρα. Στο σχολείο εδώ και εβδομάδες κανείς δε μιλούσε για τίποτε άλλο και τώρα που επιτέλους συνήθιζε σιγά σιγά την καινούρια της ζωή, δε γινόταν βέβαια να λείπει από αυτή την εκδήλω- ση, μια από τις πιο αγαπημένες των κατοίκων τουΜπλό- σομ Κρικ. «Γιατί να μην έρθετε, αγαπητή μου;» ρώτησε η Πέ- γκοτι, η πιο λογική και ψύχραιμη της παρέας. «Στο κά- τω κάτω, έχετε πάρει πρόσκληση από τον ίδιο τον δή- μαρχο».