Τρόμος στο Χάλοουιν - Εγώ, η μαμά και τα μυστήρια

22 ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΧΑΛΟΟΥΙΝ έσπευσαν να βάλουν από πάνω τα δικά τους. Η Έμιλι ανασήκωσε τους ώμους κι ύστερα τέντωσε κι αυτή με τη σειρά της το χέρι και επισφράγισε τη συμφωνία τους. «Επιτέλους, ήρθατε! Είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε…» σχολίασε η Λίντα, όταν ηΈμιλι και ο Τζέιμι μπήκαν στο μαγαζί. Όλο το μαγαζί ήταν στολισμένο με μαύρα και πορ- τοκαλί χρώματα. Στον πάγκο υπήρχαν παραταγμένα διάφορα παστάκια με βάση την κολοκύθα και από το ταβάνι κρέμονταν ψεύτικοι ιστοί αράχνης και ψεύτικες νυχτερίδες, σύμφωνα με το κάπως υπερβολικό γούστο της εκκεντρικής ιδιοκτήτριας του παντοπωλείου, της Ρόξι Φλιντ. Καθισμένοι στο αγαπημένο τους τραπεζάκι, μαζί με τη Λίντα, ήταν η Πέγκοτι, ο Άλμπερτ και ο Φρεντ, οι τρεις ηλικιωμένοι και δραστήριοι φίλοι που είχαν βοη- θήσει στην εξιχνίαση πολλών υποθέσεων του Γραφείου Ερευνών Ράιτ. «Μη μας παρεξηγείτε, αλλά εμείς ξεκινήσαμε ήδη» τους είπε ηΠέγκοτι και τους χαιρέτησε σηκώνοντας ένα φλιτζάνι τσάι, σαν να ήθελε να κάνει πρόποση. Στο τραπεζάκι υπήρχαν φλιτζάνια και πιατάκια, ανά- μεσα σε κομμάτια ζάχαρης σε σχήμα νυχτερίδας, ταρ- τάκια στολισμένα με καπέλα μάγισσας φτιαγμένα από σοκολάτα και φαντάσματα από μαρσμέλοους. «Σιγά μη σας παρεξηγήσουμε, γιαγιά» αποκρίθηκε ο