Τρόμος στο Χάλοουιν - Εγώ, η μαμά και τα μυστήρια

21 Η ΣΥΜΦΩΝΊΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΊΟΥ σθεσε, υπονοώντας την πρώτη υπόθεση που είχε εξι- χνιάσει μόλις κληρονόμησε το Γραφείο Ράιτ. «Όχι, περίμενε, αυτό είναι διαφορετικό» έσπευσε να εξηγήσει ο Τζέιμι. «Όλα τα παιδιά του Μπλόσομ Κρικ κάποια στιγμή περνάνε από το Χάρλοου Χάουζ. Αυτή είναι η Δοκιμασία, που λέει ότι πρέπει να μπεις και να μείνεις εκεί μέσα για τουλάχιστον πέντε λεπτά». «Α, είναι κάτι σαν τελετή μύησης δηλαδή» σχολίασε η Έμιλι παίρνοντας ένα πολύξερο ύφος. Πριν από λίγο καιρό είχε βρει στη μεγάλη βιβλιοθήκη του θείουΌρβιλ ένα ενδιαφέρον βιβλίο ανθρωπολογίας, που εξηγούσε εκτός των άλλων ότι σε όλους τους πολιτισμούς υπάρ- χουν δοκιμασίες θάρρους, που σηματοδοτούν το πέρα- σμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή. Ένα από τα σλόγκαν του θείου Όρβιλ ήταν: «Για να καταλάβεις τους εγκληματίες, πρέπει να μελετήσεις πρώτα την αν- θρώπινη φύση» και η Έμιλι τηρούσε τυφλά τη συμβου- λή του. «Έγινε λοιπόν. Θα πάμε απόψε κιόλας!» είπε ενθου- σιασμένος ο Τζέιμι, παριστάνοντας τον άνετο, για να ξεχαστεί η εντύπωση που είχε αφήσει λίγο πριν. «Απόψε;» αναφώνησε η Έμιλι. «Η μητέρα μου δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ…» «Ε τότε φρόντισε να μην της το πεις» πρότεινε ο Τζέιμι κλείνοντάς της το μάτι. «Λοιπόν, θα βρεθούμε απόψε στις έντεκα, στη μαρμάρινη πέτρα κάτω από τη γέρικη φτελιά». Ο Τζέιμι τέντωσε το δεξί του χέρι και οι άλλοι δύο