Τρόμος στο Χάλοουιν - Εγώ, η μαμά και τα μυστήρια

20 ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΧΑΛΟΟΥΙΝ «Σκέφτομαι να περάσουμε από μια δοκιμασία» επέ- μεινε ο Τζέιμι, που τώρα πια είχε αναθαρρήσει κι έσκυ- ψε με συνένοχο βλέμμα πάνω από το τιμόνι του ποδη- λάτου του. «Ή μάλλον τη Δοκιμασία». «Τη Δοκιμασία;» ρώτησε ο Ρίλεϊ κάνοντας ένα βήμα πίσω. « Τη γνωστή Δοκιμασία;» ρώτησε ο Σκοτ ξεροκαταπί- νοντας δυνατά. «Έι, παιδιά! Μήπως να μου εξηγήσει κι εμένα κά- ποιος για τι πράγμα μιλάτε;» είπε ξεφυσώντας η Έμιλι και σταύρωσε τα χέρια της. Οι τρεις φίλοι της γνωρίζο- νταν από μικρά παιδιά και κάθε τόσο είχε την αίσθηση ότι μιλούσαν μ’ έναν κώδικα ακαταλαβίστικο γι’ αυτή, που ήταν ακόμη καινούρια στο Μπλόσομ Κρικ. «Για το Χάρλοου Χάουζ» απάντησαν και οι τρεις μα- ζί με σκοτεινή φωνή. «Το Χάρλοου Χάουζ;» επανέλαβε η Έμιλι σαστισμέ- νη. «Αυτή τη μισογκρεμισμένη παράγκα στην κορυφή του λόφου; Προχτές έμεινε εκεί το αυτοκίνητο της μη- τέρας μου…» «Πάλι καλά που είστε ακόμη ζωντανές» μουρμούρισε ο Σκοτ. «Εκεί μέσα μένει το πνεύμα του γερο-Χάρλοου, που μισούσε όλους τους κατοίκους του Μπλόσομ Κρικ όσο ζούσε και τους μισεί ακόμα και τώρα που είναι πε- θαμένος!» «Έλα τώρα! Κι άλλο στοιχειωμένο σπίτι;» είπε κι έβα- λε τα γέλια η Έμιλι. «Μετά την υπόθεση της οικίας Σέ- ρινγκτον θα ’πρεπε να ξέρετε την άποψή μου…» πρό-