Τρίξι Πικλ: Τιμωρός της Τέχνης

18 Τέλος πάντων, πού είχα μείνει; Α, ναι, εκεί που έλεγα για το αινιγματικό χαμόγελο της Μόνα Λίζα. Το «αινιγματικό» είναι μια λέξη που σημαίνει μυστηριώδες. Κανείς ποτέ δεν έχει καταλάβει αν η Μόνα Λίζα χαμογελάει στ’ αλήθεια ή όχι. ΚΙ ΑΝ χαμογελάει, κανείς δεν ξέρει γιατί χαμογελάει. Εγώ έχω μια θεωρία. Νομίζω ότι η Μόνα Λίζα έχει μόλις αμολήσει μια πολύ σφυριχτή κλανιά, κι αυτό το χαμόγελο είναι ένα μείγμα ανακούφισης, γιατί η κλανιά ήταν παγιδευμένη μέσα της πολλή ώρα, και ντροπής, γιατί έκανε τόσο παράξενο θόρυβο. Έναν θόρυβο σαν να παίζει τρομπόνι κάποιος που δεν έχει ιδέα πώς παίζεται. Έναν θόρυβο που σε ζαλίζει. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ. ΠΠΠΠΠΡΡΡΡΡΡΡ!!!