Τριπολιτσά Μεσολόγγι: Πολιορκία και άλωση

23 Χρονολόγιο γεγονότων (1821) Μετά τις επιτυχίες των Ελλήνων σε στρατηγικά σημεία της Πελο- ποννήσου, η τύχη της πολιορκημένης Τριπολιτσάς φαινόταν να έχει κριθεί. Οι πολιορκημένοι Τούρκοι είχαν τρεις επιλογές: 1) Να συ- νεχίσουν την αντίσταση ελπίζοντας ότι κάποιος τουρκικός στρατός θα έφθανε ως λυτρωτής, 2) να επιχειρήσουν έξοδο για να σώσουν ό,τι τους απέμενε, συμπεριλαμβανομένης και της ζωής τους, 3) να διαπραγματευτούν την παράδοσή τους, με όρους που θα τους επέ- τρεπαν να εξαγοράσουν από την ηγεσία των πολιορκητών τα πολυ- τιμότερα αγαθά τους. Ρήγμα στους πολιορκημένους δημιουργούσε και η προτίμηση των Αλβανών Ελμάζ μπέη και Βελή μπέη Κογιάτσα για χωριστές διαπραγματεύσεις με τους Έλληνες. Στις 11 Σεπτεμβρίου οι πολιορκητές αρχηγοί συνέταξαν συμ- φωνία μεταξύ τους για τη διανομή των λαφύρων που την υπέγραφε πρώτος ο Δημήτριος Υψηλάντης ως γενικός διοικητής της πολιορ- κίας και αντιπρόσωπος του αδελφού του Αλέξανδρου. Ακολούθη- σαν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Αναγνώστης Παπαγιαννόπουλος, ο Παναγιώτης Γιατράκος, ο επίσκοπος Έλους Άνθιμος, ο Σωτήρης Χαραλάμπης, ο Παναγιώτης Κρεββατάς, και βέβαια ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.