Τριπολιτσά Μεσολόγγι: Πολιορκία και άλωση

38 ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑ – ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΩΣΗ λήμπεης, οι δύο αρχηγοί των Αρβανίτων, και τους εζή­ τησα δύο ενέχυρα, και τους έδωσα το πράγμα τους, δε­ κατρία φορτώματα. Εις το τραττάτο ήτον οι πρώτιστοι των Ελλήνων. Εγώ έμεινα πιστός εις τον λόγον της τιμής του. Επήρα τον Κο­ λιόπουλο από τους Αρβανίτες και τους έδωσα τον Γιαννά­ κη Κολοκοτρώνη, Χρηστάκη και Βασίλη Αλωνιστιώτη. Τον Κολιόπουλο τον ορδίνιασα με τρακόσιους ανθρώπους να τους ξεβγάλει. Έτσι τους επήρε εις τα Καλάβρυτα και εις την Βοστίτσα, και ο Κολιόπουλος εγύρισε οπίσω. Το ασκέ­ ρι οπού ήτον μέσα το ελληνικό έκοβε και εσκότωνε από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άνδρες τριάντα δύο χιλιάδες, μία ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς. Ένας Υδραίος έσφαξε ενενήντα. Έλληνες εσκοτώθηκαν εκατό. Έτσι επήρε τέλος. Τελάλη, να παύσει ο σφαγμός. Του Σεχνετζίμπεη η φαμελιά έμεινε μ’ εμέ, εικοστέσσεροι άνθρωποι. Τον Κιαμήλμπεη τον επήρε ο Γιατράκος – ο Κεχαγιάς έμεινε αιχμάλωτος με τα χαρέμια και τα περίλα­ βε ο Πετρόμπεης. Μετά την νίκη του Βαλτετσιού του είχα γράψει ένα γράμ­ μα και του έλεγα ότι: «Σ’ ενόμισα τακτικόν και ήλθες κλέ­ φτικα να πολεμήσεις. Μανθάνω ότι κάνεις προσκυνοχάρ­ τια εις τους Ρωμαίους, δεν είναι καιρός τώρα διά τους Τούρκους να δίνεις προσκυνοχάρτια, αλλά είναι των Ελ­ λήνων καιρός να δίνουν εις τους Τούρκους, και ελπίζω να σου δώσω ράγι, αν γλυτώσεις, να πας εις τον τόπο σου. Βάστα όσο μπορέσεις και καλήν αντάμωσιν εις το σαράγι σου». Και ο Θεός το ήφερε και εσμίξαμε εις το σαράγι.