Τριλογία της Κούβας

BΡΟΜΙΚΗ ΣΑΡΚΑ 15 κάτω. Η Λουθία σπούδασε πιάνο και σολφέζ για δύο χρόνια. Μέχρι που σταμάτησε τα μαθήματα επειδή δεν είχαν πια χρήματα να τα πληρώνουν. Η μητέρα είχε πουλήσει ένα ζευγάρι χρυσά σκουλαρίκια και ένα δαχτυλίδι που είχε κληρονομήσει από τον παππού της. Έπει­ τα έμαθε –πολύ λίγο– κοπτική και ραπτική. Και αυτό το εγκατέλειψε προτού τελειώσει. Οι μοναδικές βόλτες ήταν για να πάνε στη λειτουρ­ γία στις εφτά το πρωί τις Κυριακές και, μερικές φορές, το καλοκαίρι, πήγαιναν να περπατήσουν και να λιαστούν για ένα δίωρο στο πάρκο Ρετίρο. Και, φυσικά, το πικνίκ της 15ης Μαΐου, στην εξοχή, στο πα­ νηγύρι για τον εορτασμό του Αγίου Ισίδωρου του Γεωργού. Η Λουθία άρχισε να ασχολείται με το κέντημα. Για να περνάει την ώρα της και για να κερδίζει κάποια επιπλέον χρήματα. Είχε μάθει μόνη της. Απλά κεντήματα σε τραπεζομάντιλα και πετσετάκια. Κα­ τάφερε να τα πουλάει σε ένα κατάστημα με λευκά είδη, εκεί κοντά, στην οδό Τολέδο. Μια δυο φορές τον μήνα περνούσε από το κατάστημα. Την ήξεραν πια. Της έδιναν ένα τραπεζομάντιλο και ένα σετ πετσέτες για να κε­ ντήσει και της πλήρωναν το προηγούμενο, το οποίο είχε ήδη ολοκλη­ ρώσει. Σε μία από αυτές τις επισκέψεις, συνάντησε εκεί έναν νέο, τον Φελίπε. Ήταν ανιψιός του ιδιοκτήτη. Κοιτάχτηκαν με ενδιαφέρον. Η Λουθία ενθουσιάστηκε. Μέχρι που επιταχύνθηκαν λίγο οι χτύποι της καρδιάς της. Αλλά ήταν προσεκτική και απέφυγε να τον κοιτάξει κα­ τάματα. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τον Φελίπε. Ήταν μια κοπέλα πολύ όμορφη, καλλιεργημένη και εργατική. Φαινόταν ότι ήταν πολύ μετρημένη. Στις δεκαπέντε μέρες, όταν η Λουθία πήγε να παραδώσει το τραπεζομάντιλο που είχε κεντήσει, εκείνος φρόντισε να την εξυ­ πηρετήσει. Δεν ήταν καθόλου ντροπαλός. Ίσα ίσα. Τη ρώτησε το όνο­ μά της, αντάλλαξαν μερικές κουβέντες και αυτό ήταν όλο. Στις δεκα­ πέντε μέρες, αντάλλαξαν ξανά μερικές κουβέντες. Ήταν όμως κατα­ χείμωνο και ο Φελίπε δεν ήξερε τι να κάνει για να της προτείνει να βγουν. Χωρίς να το σκεφτεί τη ρώτησε: «Θα θέλατε να πιούμε κάτι; Να σας κεράσω μια ζεστή σοκολάτα με τσούρος; Εδώ δίπλα. Με αυτό το κρύο θα είναι ό,τι πρέπει…».